Ναι αγάπη μου

Οι γυναίκες έχουν πάντα δίκιο. Αυτή είναι η πρώτη και μοναδική αλήθεια του σύμπαντος που κανένας άντρας δεν πρέπει να ξεχνάει. Είναι ένας νόμος απαράβατος, σαν τη βαρύτητα. Και αν κάποια στιγμή ανακαλύψεις το θαύμα, το μοναδικό εκείνο σενάριο όπου πιστεύεις ότι η σύντροφός σου έχει άδικο... τότε, φίλε μου, πιάσε τα λογικά σου και επαναλάβε: «Οι γυναίκες έχουν πάντα δίκιο.»

Είναι απλό. Η γυναίκα σου ισχυρίζεται ότι η μπλε γραβάτα σου είναι πράσινη; Είναι πράσινη. Επιμένει ότι ο καναπές σας ήταν πάντα στη δεξιά πλευρά του σαλονιού, παρόλο που εσύ θυμάσαι καθαρά ότι ήταν αριστερά; Σβήσε τη μνήμη σου και συμφώνησε μαζί της.

Μερικές φορές, η σύγκρουση με αυτή την απόλυτη αλήθεια είναι αναπόφευκτη. Ίσως νομίζεις ότι ξέρεις ποιον δρόμο να πάρεις, αλλά εκείνη σου λέει να στρίψεις αριστερά, όταν το GPS σου φωνάζει «δεξιά». Υπάρχει μόνο μία απάντηση: Στρίψε αριστερά, και πες στο GPS να σωπάσει. Αν χαθείτε, να θυμάσαι: δεν χαθήκατε, απλά παίρνετε τον "γραφικότερο" δρόμο. Γιατί; Γιατί εκείνη είχε δίκιο.

Όταν, λοιπόν, νιώθεις πως το δίκιο είναι με το μέρος σου, σκέψου ξανά. Ζυγίσε τις συνέπειες. Θέλεις να έχεις δίκιο ή να έχεις την ησυχία σου; Γιατί, όπως ξέρουν όλοι οι έμπειροι σύντροφοι, ακόμα κι αν το σύμπαν καταρρεύσει και οι νόμοι της φυσικής ανατραπούν, εκείνη πάντα θα έχει δίκιο. Και, το πιο σημαντικό; Όλοι θα σε θυμούνται ως τον άντρα που δεν ξέρει πότε να σιωπήσει. 

Οπότε, για χάρη της αρμονίας, της ειρήνης, και ίσως και της σωματικής σου ακεραιότητας: η απάντηση είναι πάντα «ναι, αγάπη μου, έχεις δίκιο». Ακόμα κι αν αυτή είναι η απάντηση στην ερώτηση: «Είμαι η καλύτερη γυναίκα που υπήρξε ποτέ;» 

Γιατί στην τελική, είναι. Και το ξέρεις.

Απολογισμος Καλοκαιριου '24

Μπάνια: 1 και αυτό στην μπανιέρα, γιατί ποιος αντέχει τον κόσμο στην παραλία...

Παγωτά: Αμέτρητα. Κυριολεκτικά, ο παγωτατζής με ξέρει με το μικρό μου όνομα.

Σεξ: παμε παρακατω… 

Κιλά: +6 

Ναι μα του χρονου θα δεις🤪

Ευλογημενες καλημέρες

Είναι πλέον γεγονός: το Facebook έχει μετατραπεί στο νέο «καφενείο» των μεγάλων κυριών, που κάπου στα 60 τους αποφάσισαν να κάνουν το μεγάλο βήμα στην ψηφιακή εποχή. Και κάπως έτσι, ανακαλύψαμε μια νέα μορφή τρομοκρατίας: τα ατελείωτα GIFs με καλημέρες και ευλογημένες καληνύχτες!

Κάθε πρωί, πριν καν ανοίξεις τα μάτια σου, έρχεται η πρώτη ψηφιακή επίθεση: ένα glitter-άτο GIF με λουλούδια, πεταλούδες και έναν ήλιο που χαμογελάει λες και είναι σε διαφήμιση οδοντόκρεμας, συνοδευόμενο από το μήνυμα "Καλημέρα! Να έχετε μια ευλογημένη μέρα!". Και σκέφτεσαι, "Εντάξει, μια φορά το αντέχω", αλλά μετά έρχεται και δεύτερη, και τρίτη, και κάπου εκεί αναρωτιέσαι αν η κινητικότητα στον τοίχο σου προέρχεται από μια τελετή εγκαινίων νέας εκκλησίας ή από την κυρά Μαρία που δεν βγήκε να ποτίσει τις γλάστρες.

Και μην νομίζετε ότι τα βράδια τα πράγματα είναι καλύτερα. Η κυρά Μαρία έχει ήδη ετοιμάσει το ψηφιακό της οπλοστάσιο: ένα GIF με φεγγάρια, αστέρια που πέφτουν, και μηνύματα όπως "Καληνύχτα! Να έχετε όνειρα γλυκά και ευλογημένα!". Αλήθεια τώρα; Δηλαδή αν δεν στείλεις "ευλογημένη" καληνύχτα, τι θα πάθουμε; Θα έχει η πανσέληνος κακή διάθεση;

Και να μην ξεχάσουμε το καλύτερο: τα σχόλια που συνοδεύουν αυτά τα GIFs. Εκεί που νομίζεις ότι το χειρότερο πέρασε, εμφανίζονται τα "Αχ, να είσαι πάντα καλά, γλυκιά μου!" και "Ευλογημένο το βράδυ σου, ψυχή μου!". Και κάθε μέρα το ίδιο μοτίβο, σαν να παρακολουθείς το ψηφιακό αντίστοιχο μιας επανάληψης της εκπομπής «Χριστιανισμός και Ζωή».

Οπότε, αν μια μέρα βρείτε τη δύναμη να μπείτε στο Facebook και δείτε τον τοίχο σας να έχει μετατραπεί σε μια χριστιανική ταινία μικρού μήκους, μην ανησυχείτε. Δεν είστε μόνοι. Απλά καλωσορίστε τον νέο ψηφιακό κόσμο, όπου τα 60 είναι τα νέα 16, και το Facebook είναι το νέο... κέντημα!

Ό,τι Βάλεις στη Βιτρίνα, Καρδιά μου…

Ζούμε στην εποχή του Instagram, όπου η άλλη ανεβάζει 2.000 φωτογραφίες με κώλο και βυζί σε πρώτο πλάνο και μετά αναρωτιέται γιατί την πέφτουν οι πεφτούλες. Κράζει κιόλας! «Μα τι ανώμαλοι είναι αυτοί οι τύποι;» αναρωτιέται, ενώ τσεκάρει τα likes με το μπικίνι που θα ζήλευε και το μικρότερο σουβενίρ της Μυκόνου.

Κοίτα, κοπελιά, δεν είναι δύσκολο να το καταλάβεις. Ό,τι βάλεις στη βιτρίνα, θα φέρει και τον αντίστοιχο πελάτη. Δεν μπορείς να περιμένεις να σου πει κάποιος για την καλλιέργειά σου όταν έχεις κάνει τη φωτογραφία με το σέξι μπικίνι επιστήμη. Άσε που, αν ανέβασες 2000 τέτοιες φωτογραφίες, μάλλον δεν περιμένεις να σε κρίνουν για το διδακτορικό σου.

Μην παρεξηγηθούμε, ελεύθερα ό,τι θέλεις κάνεις. Απλώς, μη φτύνεις στο πιάτο που σε ταΐζει με τόσα likes και followers. Ίσως το πρόβλημα δεν είναι οι πεφτούλες, αλλά οι βιτρίνες που στήνεις. Εξάλλου, αν δεν θέλεις να μπουν στο μαγαζί, απλά κλείσε την πόρτα!

Σαλαμινα: Αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη ο Αχιλλεας;;🤔

Το ότι ζούμε σε μια κοινωνία που έχει χάσει το μέτρο και την κοινή λογική είναι πλέον ξεκάθαρο. Μια νεαρή κοπέλα γλίτωσε από τον εφιάλτη ενός βιασμού χάρη στην παρέμβαση του Αχιλλέα, ενός ανθρώπου που δεν γύρισε το κεφάλι από την άλλη, αλλά πήρε την κατάσταση στα χέρια του. Κι όμως, αντί να αναγνωριστεί το θάρρος του, βγαίνουν οι γνωστοί «δικαιωματιστές» να τον καταδικάσουν για την «άσκηση βίας».

Ας το πούμε απλά και ξεκάθαρα: όταν ένας άνθρωπος στέκεται απέναντι από τον βιαστή, δεν "προάγει τη βία", αλλά προστατεύει μια ζωή. Κι αν σε κάποιους αυτό ακούγεται σκληρό, είναι γιατί ζουν στον δικό τους αποστειρωμένο κόσμο, όπου οι βιαστές είναι απλά «παραστρατημένοι» και οι ήρωες «τραμπούκοι».

Ας το κάνουμε ακόμα πιο ξεκάθαρο: Ο βιαστής δεν είναι το θύμα. Δεν είναι ο άνθρωπος που αξίζει τη συμπάθειά μας ή την προστασία μας. Είχε καταδικαστεί 8 φορές και κυκλοφορούσε ελεύθερος, έτοιμος να καταστρέψει άλλη μια ζωή. Και όταν κάποιος επιτέλους πήρε θέση, οι υποκριτές βγήκαν να μας πουν ότι «η βία δεν είναι η λύση».

Αλλά ξέρετε κάτι; Η βία δεν είναι πάντα το πρόβλημα. Ορισμένες φορές, η αληθινή βία είναι η απάθεια και η αδιαφορία. Ο Αχιλλέας δεν προήγαγε τη βία· έσωσε μια ζωή. Και αν δεν μπορείτε να το καταλάβετε αυτό, τότε εσείς είστε το πραγματικό πρόβλημα.

Δεν φταίει ο Αχιλλέας που κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν να κοιτούν αλλού μπροστά στην αδικία. Και δεν φταίει κανείς άλλος εκτός από εσάς, που προτιμάτε να στηρίξετε έναν βιαστή από έναν άνθρωπο που έκανε το σωστό. Αν αυτό είναι το είδος της «προόδου» που θέλετε, τότε έχουμε πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από όσα νομίζαμε.

Την επόμενη φορά που θα βγείτε να κρίνετε κάποιον που στάθηκε απέναντι στο κακό, θυμηθείτε ότι μπορεί κάποια μέρα να χρειαστείτε έναν Αχιλλέα. Και τότε, θα είναι ο τελευταίος άνθρωπος που θα σας αξίζει.

Και στην τελικη, δε μπα να γαμηθειτε?

Πανελληνιες vs πατουσάκηδες

Φέτος οι Πανελλήνιες έφεραν... νέα ρεκόρ! Αλλά όχι από αυτά που θέλουμε να βλέπουμε. Σχεδόν το 60% των μαθητών έγραψε κάτω από τη βάση. Ναι, καλά διαβάσατε. Ξέρω τι θα πείτε: "Εντάξει μωρέ, δεν είναι και το τέλος του κόσμου." Και έχετε δίκιο. Άλλωστε, ποιος νοιάζεται για την Παιδεία όταν υπάρχουν τόσο πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή;

Το πραγματικό μέλλον είναι το OnlyFans! Ποιος χρειάζεται να ξέρει Ιστορία, Μαθηματικά ή Φυσική, όταν μπορεί να βγάλει περισσότερα λεφτά πουλώντας πατουσάκια online; Στήνεις ένα προφίλ, πετάς μερικές φωτογραφίες, και τσουπ! Έγινε η δουλειά. Τώρα ποιος τους πιάνει! 

Γιατί να κάθεσαι να λύνεις ασκήσεις και να γράφεις εκθέσεις, όταν μπορείς να ανεβάζεις stories και να γίνεις viral; Εκεί είναι το μέλλον, φίλοι μου. Πανελλήνιες και βάσεις; Πράγματα του παρελθόντος. Στο κάτω-κάτω, ό,τι δεν έμαθαν στο σχολείο, μπορούν να το βρουν στο Google. Ε, δεν είναι και το ίδιο;

Άντε τώρα, να γιορτάσουμε την πρόοδο της γενιάς μας! Σηκώστε το κινητό, ανεβάστε κανένα selfie, και μην ξεχάσετε να βάλετε το κατάλληλο φίλτρο. Το μέλλον είναι λαμπρό, αρκεί να το κοιτάξεις από τη σωστή γωνία... του Instagram.

Ξυπολητοι πρίγκιπες

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, επιστρέφουμε στην καθημερινότητά μας και, μαζί με το φθινόπωρο, έρχονται και οι γνωστές σκηνές: οι "ταξιδευτές" των διακοπών που είναι έτοιμοι να μας ζαλίσουν τ @@ για το πόσο **απίστευτα** πέρασαν το καλοκαίρι τους. Όχι ότι έχουμε ζητήσει λεπτομέρειες, αλλά δεν φαίνεται να το νοιάζονται.

Μπαίνουν στο γραφείο ή στην παρέα με ένα μαυρισμένο ύφος και ένα ύφος που λέει «εμένα ρωτήστε, εγώ ξέρω τι σημαίνει ζωή». Ξεκινάει λοιπόν το παραμύθι: «Φέτος περάσαμε φανταστικά! Τι να σας λέω... Κάθε βράδυ έξω, χλιδάτα μαγαζιά, κοκτέιλς, παραλίες για VIP, πανάκριβα εστιατόρια… Ζήσαμε σαν βασιλιάδες!»

Τώρα, εμείς εδώ ξέρουμε καλά την πραγματικότητα. Ξέρουμε ποιος γυρνάει απο μαγαζί σε μαγαζι ψαχνοντας καποιον να τους φωναξει να κερασει,και ποιος κυνηγάει την τελευταία προσφορά στο σούπερ μάρκετ. Αλλά όταν πρόκειται για καλοκαιρινές ιστορίες, η αλήθεια κάνει διακοπές και αυτή.

Οι αγαπημένοι μας "ταξιδευτές" ξοδεύουν το μισό καλοκαίρι τραβώντας selfies με δανεικά γυαλιά ηλίου, στο μοναδικό σημείο της παραλίας που δεν τους χρεώνουν ούτε ευρώ, και το άλλο μισό βάζοντας hashtags στο Instagram για το «#luxurylife» και το «#jetsetter», ενώ στην πραγματικότητα το μόνο τζετ που είδαν ήταν το νερό από την τσάμπα ντουζιέρα της παραλίας.

Το δράμα συνεχίζεται όταν αρχίζουν οι περιγραφές για τα εξωτικά εδέσματα που απόλαυσαν στις ταβέρνες. Όλο σπέσιαλ πιάτα από τοπικά προϊόντα που μόνο οι ντόπιοι ξέρουν. Βέβαια, αν ρωτήσεις το μαγαζάτορα της περιοχής, θα σου πει ότι τα "εξωτικά" αυτά προϊόντα ήταν φτιαγμένα από υλικά που ούτε ο ίδιος δεν θα ακουμπούσε.

Και το κερασάκι στην τούρτα; Η περιγραφή της πολυτέλειας. Μιλάνε για τα χλιδάτα ξενοδοχεία που «έζησαν», με θέα το απέραντο γαλάζιο και τις υπηρεσίες επιπέδου 5 αστέρων. Βέβαια, η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική. Το μόνο "5 αστέρων" ήταν τα παγκάκια στον κήπο του ξενοδοχείου, όπου και κοιμήθηκαν δύο βράδια για να γλιτώσουν τα έξοδα.

Οπότε την επόμενη φορά που θα ακούσετε την ιστορία των «τέλειων» διακοπών, μην νιώσετε φθόνο ή ζήλια. Απλώς χαμογελάστε, ακούστε με προσοχή, και πείτε τους πόσο *ευτυχείς* πρέπει να αισθάνονται που πέρασαν τόσο καλά. Και μετά αλλάξτε θέμα, πριν σας ζητήσουν κανένα δανεικό ευρώ για να πάνε στο «απογευματινό τους κοκτέιλ».

Ο Χρυσός αιωνας της μπανανίας

Ζούμε στην Ελλάδα, τη χώρα όπου η λέξη «ανισότητα» παίρνει σάρκα και οστά κάθε μέρα. Κάθε αμόρφωτο κομματόσκυλο που ξέρει να γλείφει εκεί που πρέπει, έχει ήδη καταβροχθίσει 3-4 ΕΣΠΑ, ενώ το καλοκαίρι τα 'κονομάει' νοικιάζοντας κανά εικοσάρι Airbnb στα νησιά. Κι όταν πέφτει ο χειμώνας, εμφανίζεται στην Αθήνα για luxury shopping, λες και του ανήκει η πόλη.

Κι όλα αυτά την ίδια στιγμή που οι πραγματικοί ήρωες του τόπου – οι γιατροί και οι δάσκαλοι – κοιμούνται σε τρώγλες και αυτοκίνητα, γιατί απλά δεν υπάρχει στέγη για αυτούς. Ναι, οι άνθρωποι που υποτίθεται πως κρατούν την υγεία και την εκπαίδευση ζωντανή, αναγκάζονται να ζουν σε συνθήκες χειρότερες από αυτές που ονειρεύεται το κάθε νεόπλουτο τσουτσέκι της πολιτικής.

Και πώς να το πούμε αυτό; Μπανανία; Γιδοχώρα; Η ουσία είναι μία: το σύστημα έχει φάει τα σωθικά μας και το αποκαλούμε «εξέλιξη». Σ' αυτή την Ελλάδα, το χρήμα και οι διασυνδέσεις καθορίζουν τα πάντα, ενώ οι αξίες και η πραγματική δουλειά πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων. Έτσι ζούμε, με τους «ημετέρους» να κάνουν πλιάτσικο στα δημόσια ταμεία, ενώ οι άνθρωποι που πραγματικά αξίζουν αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα.

Αυτός είναι ο ορισμός της παρακμής. Μια χώρα που οι αξίες της, που κάποτε ήταν οδηγός, τώρα έχουν γίνει υποσημείωση στο βιβλίο της διαφθοράς. Και το χειρότερο; Συνεχίζουμε να το ανεχόμαστε.

Εχει κι αλλο κατηφορο..

Ζούμε σε μια εποχή όπου η ξεφτίλα έχει μετατραπεί σε lifestyle, όπου η εκπόρνευση έχει βαφτιστεί «δικαίωμα» και «ενδυνάμωση». Στην ψηφιακή αγορά των σωμάτων, το OnlyFans έσπασε κάθε ρεκόρ, με τζίρο 4,8 δισεκατομμύρια ευρώ το 2021. Αυτή είναι η νέα μας «πρόοδος»; Όταν η ανθρώπινη αξιοπρέπεια κοστολογείται με συνδρομές και tips;

Πού φτάσαμε; Στον απόπατο, και τον ντύσαμε με φίλτρα και likes, θεωρώντας πως έτσι ξεπλένουμε τη βρωμιά του. Γυναίκες και άντρες μαζί, χορεύουν στον ίδιο παρανοϊκό χορό της αυταπάτης, πείθοντας τους εαυτούς τους ότι πουλώντας το σώμα τους, αγοράζουν ελευθερία.

Μην ξεγελιόμαστε: το να πουλάς ή να αγοράζεις σημεία του σώματος μέσω διαδικτύου δεν είναι ούτε δύναμη, ούτε χειραφέτηση. Είναι απλώς η επικράτηση του εύκολου κέρδους, της επιφανειακής αποδοχής και της κενότητας που καραδοκεί κάτω από κάθε προσεγμένη φωτογραφία. 

Όσο κι αν ντύσουμε τον εκφυλισμό με fancy ονομασίες, δεν παύει να είναι αυτό που είναι: η επιτομή της παρακμής. Και όσο βαδίζουμε σε αυτή την κατηφόρα, τόσο θα βουλιάζουμε, χάνοντας όλο και περισσότερο την αίσθηση του τι σημαίνει αληθινή ανθρώπινη αξία και αξιοπρέπεια.