Θυμάσαι οταν αργότερα γνώρισες το αγόρι σου, και σε πούλησε για κάποια άλλη? και τότε η μαμά σου πάλι, έτρεξε να σου πεί οτι "εσύ παιδί μου δε φταίς...αυτός ήταν μ@λ@κ@ς.."?
Και μετά, πέρασες στο Πανεπιστήμιο....και οι "κακοί" καθηγητές, σ έκαναν να χάσεις 3 χρόνια και τελικά να τελειώσεις σε 7 χρόνια αντί για 4....
Και ξαφνικά, μπαίνεις στη ζωη, βρίσκεις μια δουλειά, και "κάποιοι" προσπαθούν να σε πείσουν οτι "φτάίς εσυ"....!!! Ρε πάνε καλά?
Ευτυχώς που είμαστε ιδιαίτερα εφευρετικοί, και ανακαλύψαμε την κρίση!!!
Ομως είναι η κρίση το πρόβλημα? Ή μήπως είναι το κομοδίνο πάλι...Μήπως το πρόβλημα είναι η δική σου κατάθλιψη, και η παραίτηση που ΕΣΥ επέτρεψες να συμβεί?
Αυτό είναι το πρόβλημα!!! Το οτι ΕΣΥ σταμάτησες να προσπαθείς, και ΝΑΙ, αυτό το δημιούργησε η κρίση....αλλά ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Η ΚΡΙΣΗ!!!
Τώρα δεν μιλάμε για χαβαλέ αλλά για επιβίωση, και οταν έχεις βρεθεί στη μέση του ωκεανού με μόνο σου όπλο μια σανίδα, ΔΕΝ εχεις δικάιωμα να σταματήσεις να χτυπάς τα πόδια σου....!!!ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ!!!
Μήν περιμένεις άδικα, να συμβεί το θαύμα και να σε σώσει καμμία φάλαινα σαν τον Ιωνά...δεν πρόκειται!!!
Δεν θα συμβεί ποτέ, εκτός αν εσύ το κάνεις...το προκαλέσεις!!!
Αν σκέφτεσαι το βυθό, να είσαι σίγουρος οτι εκεί θα καταλήξεις...όπως και αν σκέφτεσαι τη στεριά....
Είναι μόνο θέμα απόφασης...αν ΕΣΥ αποφασίσεις να πάς προς το φώς των ονείρων σου, ή προς το σκοτάδι του εφιάλτη σου....ΜΗΝ μπλέξεις κανεναν άλλο!!!
Σήμερα είναι η μέρα!!!
Να πάρεις την απόφαση και αν ορκιστείς στον εαυτό σου πρώτα και μετά σους αγαπημένους σου, οτι "ΕΓΩ δεν είπα την τελευτάια μου λέξη", και ΕΓΩ λευκή πετσέτα δεν θα ρίξω ποτέ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου