Υπέρ του ψηφίσματος για άρση των περιορισμών στη χρήση όπλων από την Ουκρανία κατά της Ρωσίας τάχθηκαν οι περισσότεροι Έλληνες ευρωβουλευτές. Δηλαδή, αυτοί οι τύποι μόλις άνοιξαν την πόρτα για έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και κανείς δεν μιλάει. Έχουν υπογράψει το δικό μας τέλος, και το κάνουν με απόλυτη αδιαφορία, λες και δεν ξέρουν τι διακυβεύεται. Γαμώ τα σπίτια τους, δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει αυτό; Δεν σκεφτήκαν έστω μια στιγμή ότι αν πάει στραβά αυτή η ιστορία, η Ρωσία δεν θα διστάσει να κάνει την Ευρώπη μια πυρηνική κόλαση; Ότι τα παιδιά μας θα αναπνέουν ραδιενέργεια, θα πεθαίνουν από καρκίνο και εμείς θα κοιτάμε ανήμποροι;
Πώς γίνεται να μην υπάρχει καμία αντίδραση; Πώς το αποδέχονται αυτό με τέτοια ευκολία; Είμαστε έτοιμοι να πετάξουμε τις ζωές μας στον αέρα για τα συμφέροντα άλλων; Και αυτοί οι ευρωβουλευτές, που υποτίθεται ότι προστατεύουν τον λαό, τι κάνουν; Σηκώνουν το χέρι και υπογράφουν τον αφανισμό μας χωρίς να σκεφτούν ούτε μια στιγμή τι θα συμβεί αν το παιχνίδι ξεφύγει. Γιατί θα ξεφύγει. Και τότε τι; Θα βλέπουμε τον κόσμο να διαλύεται γύρω μας και θα αναρωτιόμαστε πώς φτάσαμε ως εδώ.
Η πραγματικότητα είναι ότι δεν θα έχουμε ούτε χρόνο να το σκεφτούμε. Θα βλέπουμε πόλεις να γίνονται στάχτη και θα είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε ή να πεθάνουμε σε έναν κόσμο κατεστραμμένο. Και όλα αυτά γιατί; Γιατί κάποιοι υπογράφουν αποφάσεις από την ασφάλεια του γραφείου τους, χωρίς καμία επαφή με την πραγματική ζωή, με τις συνέπειες αυτών που αποφασίζουν. Αν δεν αρχίσουμε να αντιδρούμε τώρα, όταν το πρώτο πυρηνικό θα σκάσει στην πόρτα μας, θα είναι ήδη αργά.