Τόλμησες να χάσεις παπαγάλο?

Έχουμε και εκείνους τους τύπους που, μόλις κάποιος άτυχος χάσει έναν παπαγάλο, είτε από απροσεξία είτε από αμέλεια, βγαίνουν με το πληκτρολόγιο ανά χείρας και τον κρεμάνε στα μανταλάκια. "Καλά να πάθεις", λένε, "έχεις τα ζώα στη φυλακή, τα πουλιά είναι φτιαγμένα για να πετούν". Φιλοσοφίες του κώλου από ανθρώπους που δεν έχουν καμία ιδέα τι σημαίνει να έχεις ένα παπαγάλο, τι ώρες περνάς μαζί του, πώς γίνεται μέλος της οικογένειάς σου. Και μιλάμε για πτηνά που έχουν γεννηθεί σε εκτροφεία, όχι στην άγρια φύση. Που είναι άνθρωποκεντρικά από τη φύση τους και ζουν περισσότερα χρόνια σε αιχμαλωσία με σωστή φροντίδα, παρά ελεύθερα να τα κυνηγούν τα αρπακτικά.

Αλλά αυτοί οι καλοί Σαμαρείτες του πληκτρολογίου δεν έχουν ιδέα από αυτά. Είναι οι ίδιοι που έχουν το κυνηγόσκυλο τους δεμένο σ’ ένα βαρέλι για σπίτι, μέσα στον ήλιο το καλοκαίρι και στο κρύο το χειμώνα, γιατί "αυτή είναι η δουλειά του σκύλου". Αυτοί οι τύποι, που νομίζουν ότι γίνονται προστάτες της φύσης με δυο αράδες μπουρδολογίας, είναι οι πιο άσχετοι και σκατόψυχοι που κυκλοφορούν. Τόσος θυμός και απογοήτευση υπάρχει στην κοινωνία, που είναι εύκολο να το παίξεις φιλόσοφος από ένα πληκτρολόγιο, χωρίς καμία πραγματική γνώση ή συναίσθηση. Την επόμενη φορά που θα σκεφτείς να κράξεις κάποιον που έχασε το ζώο του, καλύτερα κοίταξε πρώτα τα χάλια σου.

Τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη

Δεν ζείτε αυτό που θέλετε και βασανίζετε αυτό που έχετε.

Βλέπουμε παντού διαζύγια να πέφτουν σαν τις βροχές, ενδοοικογενειακή βία να σκάει πίσω από κλειστές πόρτες, και παντρεμένους και παντρεμένες να καταπατούν όρκους αιώνιας πίστης, σα να ήταν κενό χαρτί. 

Η οικογενειακή γαλήνη και ευτυχία γίνονται θύματα σε ένα διαρκές κυνήγι της σάρκας, με το κέρατο να πηγαίνει σύννεφο και το γκομενιλίκι να αντικαθιστά τη συντροφικότητα. 

Και τα παιδιά; Στερείτε το χαμόγελο ακόμη και από αυτά, μαλάκες, γιατί το μόνο που σας νοιάζει είναι να κυνηγάτε την επόμενη πουτανιά, αντί να κοιτάξετε τι έχετε δίπλα σας. 

Σταματήστε να γαμάτε τις ζωές σας και των άλλων για μια στιγμή εγωιστικής απόλαυσης. 

Τελικά, κανείς δεν κερδίζει σε αυτό το παιχνίδι της προδοσίας.

Ουτε κρίμα στο γαμπρό, ουτε χαρα στη νύφη

Χαλαρωστε λιγο ρε παιδια, το οτι το Ισραηλ διαπραττει εγκληματα κατα της ανθρωποτητας, δε σημαινει οτι η Χαμας δεν επρεπε να επιστρέψει τους ομηρους...

Κι απ την αλλη, επειδη η Χαμας, ειναι μια τρομοκρατικη ισλαμοφασιστικη οργάνωση, αλλα μην ξεχναμε οτι και ο Νετανιαχου ειναι ενα καθικι και εγκληματιας πολεμου!!

Δεν γινεται να ξεπλενεις τα εγκληματα του ενος επειδη ο αλλος ειναι μεγαλυτερο αρχιδι..

Μαλακες με καρεκλες ολοι τους,που παιζουν με ανθρωπινες ζωες σα να ειναι πιονια σε σκακιερα,χωρις να δινουν δεκαρα για το αιμα που χυνεται..

Ειναι να τρελαίνεσαι

Είναι να τρελαίνεσαι. 

Στο Ισραήλ, από τον μισοπαλαβό φασίστα Γκαλάντ μέχρι τα συνδικάτα που κάνουν απεργία, όλοι ζητάνε εκεχειρία. 

Ακόμα και αυτοί που ζουν για πόλεμο, βλέπουν πως όλο αυτό το μακελειό δεν βγάζει πουθενά. 

Μόνο ο Νετανιάχου και οι δικοί μας εγχώριοι φωστήρες, Φαήλος, Σάκης Μουμτζής,Αδωνις και μερικοι ακομα επιμένουν πως πρέπει να συνεχίσουμε το "έργο". 

Σκληρά καρύδια; Όχι. Απλώς ξεροκέφαλοι μαλάκες, που νομίζουν ότι ο πόλεμος είναι ταινία δράσης και δεν βλέπουν πως το μόνο που καταφέρνουν είναι να σκοτώνουν χωρίς κανέναν λόγο. 

Άντε να τελειώνουμε με δαύτους, μπας και δούμε καμιά άσπρη μέρα...

Ακόμα περιμένεις?

Η ιστορία του Σαμ Μπάρτραμ, του τερματοφύλακα που παρέμεινε στην εστία του για 15 λεπτά μετά τη διακοπή του αγώνα, είναι μια ενδιαφέρουσα παραβολή για τη ζωή μας. Μέσα στην πυκνή ομίχλη, ο Σαμ συνέχισε να υπερασπίζεται το τέρμα του, ανίκανος να ακούσει το σφύριγμα της διακοπής του αγωνα,λογω του κόσμου που φωναζε απ τις κερκιδες,και της πυκνης ομιχλης που ειχε σκεπασει το σταδιο,  πιστεύοντας ότι η δουλειά του δεν είχε τελειώσει. Τελικά, όταν η αστυνομία τον ενημέρωσε για την κατάσταση,ο αγωνας ειχε διακοπει 25 λεπτα πριν, η απογοήτευση του ήταν αναπόφευκτη.

Αυτή η ιστορία είναι σαν έναν καθρέφτη για την καθημερινότητά μας. Συχνά, με αφοσίωση και πίστη, επιλέγουμε να υπερασπιστούμε στόχους και υποχρεώσεις, ακόμα και όταν οι γύρω μας ή η κατάσταση έχει ήδη αλλάξει. Επενδύουμε χρόνο και ενέργεια σε πράγματα που δεν έχουν πια σημασία, πιστεύοντας ότι η δουλειά μας δεν έχει τελειώσει, ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να έχουμε ήδη χάσει το παιχνίδι.

Το να βρισκόμαστε σε τέτοιες καταστάσεις σημαίνει ότι είναι καιρός να κοιτάξουμε γύρω μας και να αναρωτηθούμε αν οι στόχοι που έχουμε είναι ακόμα επίκαιροι ή αν η ζωή μας έχει ήδη αλλάξει χωρίς να το έχουμε καταλάβει. Ο Σαμ Μπάρτραμ μας θυμίζει πως η υπομονή και η επιμονή είναι σημαντικές, αλλά επίσης πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε την πραγματικότητα και να προσαρμοστούμε, ακόμα και όταν η ομίχλη κάνει δύσκολη την όρασή μας. 

Με άλλα λόγια, καλό είναι να ελέγχουμε αν το παιχνίδι συνεχίζεται ή αν έχουμε απλώς μείνει πίσω, ξεχασμένοι σε μια πυκνή ομίχλη που εμποδίζει την όρασή μας για τη ζωή και τους στόχους μας.