Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2024

Αυτο-like

Ρε φίλε, τι φάση με αυτούς που ανεβάζουν κάτι στα social και την ίδια στιγμή πατάνε και το πρώτο like; Δηλαδή, τόσο πολύ γουστάρουν τον εαυτό τους; Δεν τους φτάνει που δημοσίευσαν το αριστούργημα τους, πρέπει και να τους κάνουν ‘like’ οι ίδιοι για να βγει πιο viral; Είμαι σίγουρος πως αν μπορούσαν θα έκαναν και comment του τύπου: 'Τέλειο, συμφωνώ με μένα, είμαι θεός'. 

Κι άντε να το κάνεις κατά λάθος, το πρώτο like στην ανάρτησή σου – όλοι έχουμε υπάρξει εκεί. Αλλά να το κάνεις συστηματικά; Ε, χαλάρωσε λίγο! Μοιάζει σαν να λες: ‘Κοιτάχτε με όλοι, είμαι τέλειος!’ Σαν να ανεβάζεις φωτογραφία και να βγάζεις τον καθρέφτη από την τσέπη για να θαυμάσεις τη φάτσα σου.

Μην παρεξηγηθούμε, το self-love είναι καλό, αλλά το να πατάς like στη φάτσα σου δεν είναι αγάπη προς τον εαυτό, είναι μια κατηγορία από μόνο του!

Κι εμεις ξέρουμε απο μπαλίτσα

Σε κάθε ποδοσφαιρική ομάδα, το πιο κρίσιμο στοιχείο για την επιτυχία δεν είναι μόνο οι παίκτες, οι προπονητές ή οι διοικήσεις, αλλά η ενότητα των φιλάθλων της. 

Οι διαφωνίες, οι απόψεις και οι κριτικές είναι αναπόφευκτες – άλλωστε όλοι βλέπουμε το παιχνίδι από διαφορετικές γωνίες και όλοι μας έχουμε προσωπικές προσδοκίες. 

Όμως αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι η ομάδα είναι πάνω από πρόσωπα. 

Οι προπονητές, οι παίκτες, οι διοικήσεις έρχονται και φεύγουν, και μαζί τους οι επιτυχίες ή οι αποτυχίες τους. 

Αυτό που παραμένει είναι η ομάδα, η ιστορία της και η αγάπη που έχουμε γι' αυτήν.

Το να κλείνουμε τα μάτια στα λάθη ή να αποφεύγουμε την κριτική δεν προσφέρει καμία ουσιαστική βοήθεια. 

Η στήριξη δεν σημαίνει να αγνοούμε τα κακώς κείμενα, ούτε να σιωπούμε όταν βλέπουμε λάθη. 

Σημαίνει να μιλάμε με ειλικρίνεια και να επισημαίνουμε τα λάθη για να γίνει η ομάδα καλύτερη. Το σημαντικό, όμως, είναι να μη διχαζόμαστε. 

Η υπερβολική κριτική ή η άκριτη αποθέωση δεν εξυπηρετούν κανένα σκοπό. 

Η ομάδα είναι ένας ζωντανός οργανισμός που χρειάζεται ισορροπία, πίστη στις σωστές κινήσεις και απαιτήσεις για βελτίωση, όταν χρειάζεται.

Σε μια εποχή όπου η αθλητική επιτυχία μπορεί να είναι εύθραυστη, οφείλουμε όλοι να καταλάβουμε ότι η δύναμη της ομάδας πηγάζει από την ενότητα των φιλάθλων της. 

Δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε προσωρινές αποτυχίες ή επιτυχίες να μας απομακρύνουν από αυτό που πραγματικά έχει σημασία. 

Η ομάδα είναι η κοινή μας κληρονομιά, και γι' αυτήν αξίζει να παλεύουμε. Με ειλικρίνεια, αφοσίωση και κριτική σκέψη μπορούμε να τη βοηθήσουμε να γίνει ακόμα καλύτερη.

Ας ηξερα...

Πολλές φορές,απορω και γω ο ιδιος με μενα...τι παω και κανω στην εκκλησια....

Μπαίνω στην εκκλησία,μετάνοιες,προσευχες, κερακια,νιώθω την πίστη μου εντονη και πιστεύω ότι είμαι σωστός. 
Κι όμως, μόλις βγω έξω, μπορεί να με πάρουν τηλέφωνο, ενας ανθρωπος που αγαπω, οχι κανενας ασχετος, να μου πουν κάτι που εκείνη τη στιγμή δεν το θεωρώ σημαντικό, και αντί να μιλήσω με κατανόηση και αγάπη, μιλάω άσχημα, με τρόπο που δεν αξίζει σε κανεναν. 
Όλη αυτή η ψευδαίσθηση του 'καλού χριστιανού' καταρρέει, γιατί στην πράξη δεν δείχνω την πραγματική αγάπη που προσπαθώ να καλλιεργήσω. Τόσες φορές προσκυνώ,διαβαζω, αλλά ξεχνάω ότι ο Χριστός δεν κρύβεται μόνο στις εικόνες και στους ψαλμούς. Είναι στη συμπεριφορά μας, ειδικά απέναντι στους ανθρώπους που αγαπάμε...τι στα κομματια, διαβαζω και ξαναδιαβαζω την Αγια Γραφη, πουθενα δεν ειδα τη λεξη "αγαπη"?....απορω...