Ξυπολητοι πρίγκιπες

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, επιστρέφουμε στην καθημερινότητά μας και, μαζί με το φθινόπωρο, έρχονται και οι γνωστές σκηνές: οι "ταξιδευτές" των διακοπών που είναι έτοιμοι να μας ζαλίσουν τ @@ για το πόσο **απίστευτα** πέρασαν το καλοκαίρι τους. Όχι ότι έχουμε ζητήσει λεπτομέρειες, αλλά δεν φαίνεται να το νοιάζονται.

Μπαίνουν στο γραφείο ή στην παρέα με ένα μαυρισμένο ύφος και ένα ύφος που λέει «εμένα ρωτήστε, εγώ ξέρω τι σημαίνει ζωή». Ξεκινάει λοιπόν το παραμύθι: «Φέτος περάσαμε φανταστικά! Τι να σας λέω... Κάθε βράδυ έξω, χλιδάτα μαγαζιά, κοκτέιλς, παραλίες για VIP, πανάκριβα εστιατόρια… Ζήσαμε σαν βασιλιάδες!»

Τώρα, εμείς εδώ ξέρουμε καλά την πραγματικότητα. Ξέρουμε ποιος γυρνάει απο μαγαζί σε μαγαζι ψαχνοντας καποιον να τους φωναξει να κερασει,και ποιος κυνηγάει την τελευταία προσφορά στο σούπερ μάρκετ. Αλλά όταν πρόκειται για καλοκαιρινές ιστορίες, η αλήθεια κάνει διακοπές και αυτή.

Οι αγαπημένοι μας "ταξιδευτές" ξοδεύουν το μισό καλοκαίρι τραβώντας selfies με δανεικά γυαλιά ηλίου, στο μοναδικό σημείο της παραλίας που δεν τους χρεώνουν ούτε ευρώ, και το άλλο μισό βάζοντας hashtags στο Instagram για το «#luxurylife» και το «#jetsetter», ενώ στην πραγματικότητα το μόνο τζετ που είδαν ήταν το νερό από την τσάμπα ντουζιέρα της παραλίας.

Το δράμα συνεχίζεται όταν αρχίζουν οι περιγραφές για τα εξωτικά εδέσματα που απόλαυσαν στις ταβέρνες. Όλο σπέσιαλ πιάτα από τοπικά προϊόντα που μόνο οι ντόπιοι ξέρουν. Βέβαια, αν ρωτήσεις το μαγαζάτορα της περιοχής, θα σου πει ότι τα "εξωτικά" αυτά προϊόντα ήταν φτιαγμένα από υλικά που ούτε ο ίδιος δεν θα ακουμπούσε.

Και το κερασάκι στην τούρτα; Η περιγραφή της πολυτέλειας. Μιλάνε για τα χλιδάτα ξενοδοχεία που «έζησαν», με θέα το απέραντο γαλάζιο και τις υπηρεσίες επιπέδου 5 αστέρων. Βέβαια, η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική. Το μόνο "5 αστέρων" ήταν τα παγκάκια στον κήπο του ξενοδοχείου, όπου και κοιμήθηκαν δύο βράδια για να γλιτώσουν τα έξοδα.

Οπότε την επόμενη φορά που θα ακούσετε την ιστορία των «τέλειων» διακοπών, μην νιώσετε φθόνο ή ζήλια. Απλώς χαμογελάστε, ακούστε με προσοχή, και πείτε τους πόσο *ευτυχείς* πρέπει να αισθάνονται που πέρασαν τόσο καλά. Και μετά αλλάξτε θέμα, πριν σας ζητήσουν κανένα δανεικό ευρώ για να πάνε στο «απογευματινό τους κοκτέιλ».