" Τις τελευταίες δυο μέρες ζω μια απίστευτη κατάσταση και πραγματικά θα ήθελα να ξέρω αν έχουν περάσει και άλλοι αντίστοιχες πιέσεις και ενοχλήσεις.
Θεωρώ τον εαυτό μου ήρεμο ανθρωπο και δεν πολυδίνω βάση σε τηλεφωνήτριες και απειλές, έχω μάθει απο την δουλειά μου να δουλευω γραπτώς με εξώδικα και δικαστικούς επιμελητές, αλλα αυτό που μου συμβαίνει έχει ξεπεράσει τα όρια.
Προχτες το πρωί λοιπόν μια κυρία απο εισπρατική εταιρία της Eubobank καλεί στο σπίτι των γονιών μου. Αφου συστήνετε (λέγοντας οτι καλεί απο την ......) λεει στην μητέρα μου "οτι ο γιός σας εχει εξαφανιστεί, έχει αφήσει ενα μεγάλο ανεξόφλητο ποσό στην τράπεζα μας και πρέπει να επικοινωνήσουμε μαζί του άμεσα για να μην προχωρήσει το θέμα δικαστικά". Η μητέρα μου λοιπόν αφου ενημέρωσε την κυρία οτι απουσιάζω εκτός πόλης ακουει το πρώτο τρελό... "α ναι ε? διακοπές είναι ε? τα χρεη του όμως δεν τα τακτοποιεί, έτσι του μάθατε? καλή είστε και εσείς". Η μητέρα μου της λεει οτι δεν της επιτρέπει να της μιλάει έτσι και ζήτησε να τελειώνουν την συνομιλία τους (αφου πρώτα τις έδωσε φυσικά το κινητό μου). Αμέσως χτυπάει το κινητό μου και μιλάω με την κυρία αυτή (φυσικά ακόμα δεν γνώριζα οτι είχε μιλήσει με την μητέρα μου και οτι τις είχε μιλήσει με τέτοιο τρόπο) η οποία ήταν ευγενικότατη και μου είπε να βάλω 150 ευρώ στην κάρτα μου για να σταματήσουν απο το να προχωρήσει νομικά η υπόθεση. Την διαβεβαίωσα λοιπον οτι θα βρώ αυτά τα 150 μεχρι την επόμενη μέρα και κλείσαμε σαν να μην τρέχει τίποτα.
Ακολουθεί τηλέφωνημα απο την μητέρα μου που με ενημερώνει για το τί πέχτηκε.
Φορτώνω λοιπον εγώ ανάποδες οπότε περιμένω την επόμενη τηλέφωνο της.
- Τί κάναμε με την Mastercard κύριε ...?
- Τίποτα δεν κάναμε... Αλλά εσείς κάνατε!
- Τί έκανα εγώ? - Καλέσατε στο σπίτι των γονιών μου (δεν ζω μαζί τους εδώ και 8 χρόνια btw) και εκτός οτι τους κοινοποιήσατε στοιχεία για τις οφειλές μου, ήσασταν και πολύ απότομη και ειρωνική. Συνεχίζει λοιπον να μου λεει "εγώ? όχι.. και κάνετε λάθος και το ένα και το άλλο" τελειώνει η ιστορία εκεί οπότε ξεκινάει το παραμύθι:
- Τι κάνουμε λοιπον?
- Τίποτα δεν κάνουμε. Ακολουθήστε την όποια νόμιμη διαδικασία πρέπει να ακολουθήσετε. Εγώ αδυνατώ να πληρώσω λόγω του οτι η εταιρία μου πρακτικά έχει κλείσει μετά απο ένα φέσι που μας άφησε πελάτης μας, και σαν εταιρία έχουμε προχωρήσει σε παυση πληρωμών απο τον Απρίλιο. Ώς εκ τουτου δεν υπάρχει ευρώ.
- Και πως ζείτε?
- Ορίστε?? Θα σας δώσω λογαριασμό για το πως ζώ?
- Φυσικά! Χρωστάτε και ειστε υποχρεωμένος! Αποδείξτε μου οτι δεν εχετε να πληρώσετε.
- Πλάκα μου κάνετε? Πως να σας το αποδείξω αυτό και γιατί?
- Απο την φορολογική σας δήλωση*. Λεει η φορολογική σας δήλωση οτι δεν έχετε εισόδημα?
- Κυρία μου γνωρίζετε οτι η φορολογική δήλωση του καθενός είναι απόρρητο έγγραφο? Ποια είστε εσείς που θα σας την κοινοποιήσω? Άλλωστε η φορολογική δήλωση γράφει τα εισοδήματα του προηγούμενου έτους. Εγώ το πρόβλημα απο τον Απρίλιο φέτος το απέκτησα!
- Δεν με νοιάζει να δανιστείτε απο την μητέρα σας!
- Δεν θα δανιστώ απο κανέναν. Εσείς θα κλείσετε τώρα το τηλέφωνο, θα ενημερώσετε την τράπεζα την οποία εκπροσωπείτε οτι αδυνατώ αυτή τη στιγμή να πληρώσω και θα τους πείτε οτι γνωρίζω όλες της συνέπειες του νόμου και ας κάνουν ότι θέλουν. Ας κάνουν καταγγελία σύμβασης, ας βγάλουν διαταγή πληρωμής, ας κάνουν ότι τελοσπαντων είναι νόμιμο! Γιατι τα τηλεφωνήματα σας είναι στα όρια της νομιμότητας κυρία μου.
- Δεν θα μου πείτε την δουλειά μου. Λοιπον ακούω, θα πληρώσετε σήμερα 150 ευρώ? Ή αυριο 1200 που θα ειναι τα δικαστικά έξοδα? Τι προτιμάτε?
- Αντε πάλι... ΔΕΝ ΕΧΩ!
Το παραμύθι συνεχίστηκε για περίπου 30 λεπτά. Συνολικά:
- Απειλήθηκα με φυλάκιση (οτι τα χρεη μου θα μεταβιβαστούν στην εφορία, και η εφορία θα ζητήσει της προσωποκράτηση μου - μπούρδες!)
- Απειλήθηκα οτι θα συνεχίσει να με ενοχλεί καθημερινά μεχρι να πληρώσω ("Ενοχλείστε? Πληρώστε τότε για να σταματήσω να σας ενοχλώ! Αλλιως θα σας ενοχλω κάθε μέρα, όλη μέρα. Μέχρι τις 20.30 δουλευώ").
- Ζητήθηκαν παρανόμως απόρρητα έγγραφα (φορολογική δήλωση)
- Ενημέρωθηκαν τρίτοι (εστω και αν αυτοί είναι οι γονείς μου) για προσωπικό μου ζήτημα (μπορώ να καταθέσω μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση για αυτό)
Και φυσικά κανείς δεν μου πληρώνει τον χαμένο χρόνο μου στο τηλέφωνο με την κυρία αυτή.
Σε δυο μέρες μου έφαγε 2 ώρες που αλλιώς θα είχα κάνει και καμιά δουλειά... Καταλλήξαμε λοιπον στο τέλος να μου λεει να πάω ΤΩΡΑ (την ώρα που μιλάμε, και χωρις να κλείσουμε το τηλέφωνο - γιατί ούτως ή άλλως θα με ξαναέπερνε, ή εμένα ή τους γονείς μου αν δεν απαντούσα) στην τράπεζα - θα μου κρατούσε παρέα στον δρόμο είπε χαρακτηριστικά- για να δωσω μια υπευθυνη δήλωση οτι ΑΔΙΑΦΟΡΩ για τα χρεη μου!
Της λεω κοπέλα μου είσαι με τα καλά σου? Που την είδες την αδιαφορία? Αδυναμία πληρωμής υπάρχει, οχι αδιαφορία!
- Δεν το δέχομαι! Να κηρύξετε πτώχευση κύριε τότε, αλλιως τα λεγόμενα σας δεν μου λένε τίποτα
Τελικά μετά απο μισή ώρα κλείσαμε και θα με ξαναέπαιρνε στις 14.00 να δεί αν πήγα στην τράπεζα... Ακόμα δεν με πήρε... Μάλλον θα είναι απασχολημένη να κάνει παρέα σε κάποιον άλλο κακομοίρη που έστειλε να πάει στην τράπεζα ΤΩΡΑ. Ελεος...
Φυσικά η επόμενη μου κίνηση ήταν να συμβουλευτώ τον δικηγόρο μου, ο οποίος μου είπε πως απο Δευτέρα θα ετοιμάσουμε μια ενα εξώδικο όπου θα ζητάμε την παυση κάθε όχλησης προς εμένα ή τρίτους λόγω αδυναμίας πληρωμής λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η εταιρία μου (και φυσικά αποδεικνύεται απο τα δυσμενή στοιχεία που υπάρχουν ήδη στον Τειρεσία).
Ουφ... το εβγαλα απο μέσα μου
¨Ενας αναγνώστης που χρωστάει...ίσως ο μοναδικός?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου