Τόλμησες να ζητήσεις yorki?

Όταν αποφασίζεις να αποκτήσεις σκύλο, είσαι έτοιμος για όλα: να ξυπνάς νωρίς, να κάνεις βόλτες με κάθε καιρό, να μαζεύεις μικρά «δώρα» από το πεζοδρόμιο. Εκεί που δεν είσαι έτοιμος, όμως, είναι όταν τολμήσεις να ζητήσεις συγκεκριμένη ράτσα σε φιλοζωική ομάδα. Πες το μαγικό όνομα: «Ψάχνω ένα μικρόσωμο Yorki» και αμέσως ακούγεται σαν να είπες ότι θέλεις να κάνεις μπάρμπεκιου με μπριζόλες από μονόκερο. 

Ξαφνικά, εκεί που περίμενες να πάρεις κάποιες πληροφορίες, δέχεσαι κύμα οργής και μπινελικιών. «Μικρόσωμο Yorki; Καλά δεν ντρέπεσαι;» «Έχεις ιδέα πόσα ημίαιμα αδέσποτα ψάχνουν σπίτι;» Και όσο εσύ προσπαθείς να εξηγήσεις, οι κατάρες και τα «ντροπή σου» πέφτουν βροχή. Νιώθεις σαν τον κακό της ταινίας που θέλει να καταστρέψει το τελευταίο καταφύγιο άγριων ζώων.

Δεν χρειάζονται ούτε 5 λεπτά για να έρθει το τελειωτικό χτύπημα: «Τσαμπατζή!», «Ανθρώπους σαν εσένα δεν τους θέλουμε εδώ!». Ξαφνικά, έχεις γίνει το απόλυτο κακό της φιλοζωικής κοινότητας, ένας άκαρδος τύπος που τολμά να ζητά κάτι τόσο «εγωιστικό» όσο ένα σκυλάκι συγκεκριμένης ράτσας. Οι ειρωνείες φτάνουν σε επίπεδα χρυσού Ολυμπιακού μεταλλίου: «Μήπως να σου το τυλίξουμε και σε φιόγκο;» «Μάλλον δεν ξέρεις τι σημαίνει αγάπη, μόνο ταμπέλες βλέπεις!»

Και εκεί που αναρωτιέσαι πώς κατάφερες να γίνεις τόσο απεχθής με μια τόσο απλή ερώτηση, καταλαβαίνεις πως η μόνη επιλογή σου είναι να κατεβάσεις το κεφάλι, να στείλεις ένα τεράστιο «συγγνώμη» και να εξαφανιστείς. Ή ακόμα καλύτερα, να αφήσεις τη φιλοζωική και να αγοράσεις τον σκύλο που θέλεις, αλλά να το κρατήσεις μυστικό για να αποφύγεις το λιντσάρισμα.

Το συμπέρασμα; Η αναζήτηση συγκεκριμένης ράτσας σε φιλοζωικές ομάδες είναι σαν να πατάς νάρκη – εκτός κι αν θέλεις να γίνεις ο νέος εχθρός του λαού. Ή απλά, μπορείς να πάρεις ένα ημίαιμο, να το φωτογραφίσεις, και να πεις σε όλους ότι είναι το πιο σπάνιο Yorki που υπάρχει. Γιατί, στο τέλος της μέρας, όλοι ξέρουμε πως η αγάπη μετράει, όχι οι ράτσες... αλλά ας το πούμε και με τρόπο που να μην πέσουμε θύματα μαζικού online bullying!