Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Τι τα φοβόμαστε μωρέ τα τσόλια?



Σε προηγούμενα άρθρα είχα αναφερθεί για τους λόγους που συντρέχουν για την ενεργοποίησητου άρθρου 120 του συντάγματος (ακροτελεύτιου), καθώς και για το ότι δε μπορούμε και δεν πρέπει...
να περιμένουμε πλέον… Σήμερα θα προσπαθήσω να καταλάβουμε τι είναι αυτό που μας “κρατάει” και δεν έχουμε ήδη εξεγερθεί…


Τον τελευταίο καιρό, με όσα έχουν συμβεί, ο Ελληνικός λαός δείχνει να ξυπνά από το λήθαργό του και να αντιλαμβάνεται όχι μόνο αυτά που συμβαίνουν αλλά ότι πρόκειται και για μία καλοστημένη παγίδα… ένα προμελετημένο έγκλημα!
Η οργή όλων μας ξεχειλίζει αλλά, περιέργως, κάτι κρατάει τα πράγματα πίσω… Κάτι λειτουργεί ως φραγμός για την επόμενη κίνηση που δεν πρέπει να είναι άλλη από το να απαλλαγούμε από όλους αυτούς που λεηλατούν τις ζωές και το μέλλον μας…
Προσπαθώντας να καταλάβω και εγώ τι είναι αυτό που θα ανάψει τη “σπίθα” και θα φέρει το ποθούμενο για όλους μας, άρχισα να ψάχνω… να διαβάζω… να συζητώ… να προσπαθώ να εξηγήσω τι φταίει για αυτή την αδράνεια!
Έχω ξαναγράψει ότι σαφώς δεν είναι εύκολο να ξυπνάς από πολυετή λήθαργο και να ανακαλύπτεις ότι ζεις σε έναν εφιάλτη που είσαι ο πρωταγωνιστής! Επίσης, δεν είναι καθόλου εύκολο να πρέπει να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου, όταν τόσα χρόνια είχες κακομάθει και είχες αναθέσει τη ζωή σου σε μεσάζοντες χωρίς να πολυσκοτίζεσαι… μένοντας απαθής!
Όμως, ενώ ο κόσμος δείχνει πλέον να καταλαβαίνει, δείχνει και μία περίεργη αδράνεια, σα να περιμένει κάτι…
Ξέρω ότι πολλοί θα βολεύονταν στην ιδέα του “μπροστάρη”… του “σωτήρα”… Όμως πλέον μόνο αυτό δεν πρέπει να περιμένουμε! Κι αυτό διότι, αν αποφασίσαμε επιτέλους να αλλάξουμε τα πράγματα, πρέπει να καταλάβουμε ότι ένα από τα βασικά λάθη ήταν αυτό!
Καλομάθαμε στην ιδέα κάποιος άλλος να κάνει τη δουλειά και από την άλλη μας έπεισαν ότι μας είναι αναγκαίοι! Νομίζω ότι εκεί ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα της αναποφασιστικότητας και της αδράνειας… Περιμένουμε κάποιος να μας υποδείξει το “μετά”! Η ανασφάλεια για το τι θα γίνει αν τους διώξουμε είναι αυτό που κρατάει τον κόσμο πίσω… Όμως δεν πρόκειται, παρά για ένα ακόμα ψευτοδίλημμα! Γιατί; Επειδή εμείς οι ίδιοι παραχωρήσαμε την εξουσία σε αυτούς τους ανθρώπους και εμείς μπορούμε να την πάρουμε πίσω! Η μόνη δυσκολία είναι ότι, επειδή τους αφήσαμε ανεξέλεγκτους τόσο καιρό, χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια και αποφασιστικότητα για να διώξουμε τους σφετεριστές της λαϊκής κυριαρχίας και να αποκαταστήσουμε τη Δημοκρατία…
Άλλωστε είμαστε ο κυρίαρχος λαός… ή μήπως όχι;
Αντί να φοβόμαστε το μετά, πρέπει να καταλάβουμε ότι το κράτος μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αυτούς τους πολιτικούς να το απομυζούν… Αυτοί οι πολιτικοί δεν είναι οι οργανωτές του κράτους, είναι η “γάγγραινα” που τόσα χρόνια κατέστρεφε τι δομές και τις λειτουργίες του! Είναι εκείνοι που προωθούσαν κάθε άσχετο και κάθε καρυδιάς καρύδι σε θέσεις κλειδιά, ώστε να συντηρείται το μεγάλο φαγοπότι εις βάρος του Ελληνικού λαού! Είναι εκείνοι που έδεναν τα χέρια και εδίωκαν οποιοδήποτε τίμιο και καθαρό στοιχείο μπορούσε να τους χαλάσει τα σχέδια! Είναι εκείνοι που βάζουν ηθοποιούς και δημοσιογράφους να κάνουν τους διοικητές νοσοκομείων με παχυλούς μισθούς, επειδή είναι του κόμματος! Είναι εκείνοι που με τροπολογίες νύχτας τακτοποιούν εκκρεμότητες και χάρες προς τα κρατικοδίαιτα αφεντικά τους, που με τη σειρά τους μέσω των κατάπτυστων φυλλάδων και καναλιών τους φροντίζουν για τη διατήρησή τους… αφού και οι μεν και οι δε είναι αχόρταγοι! Είναι εκείνοι που θεωρούν το κράτος λάφυρό τους και τον Ελληνικό λαό υποχείριο που πρέπει να τον εξουσιάζουν και να τον κλέβουν! Είναι εκείνοι που όταν φύγουν από το υπουργείο λεηλατούν μέχρι τα χαρτιά και τα στυλό!!! Είναι εκείνοι που, όταν εκλείψουν, το κράτος θα μπορέσει τελικά να λειτουργήσει και να ανασάνει!
Και για όσους συνεχίζουν να φοβούνται για το τι μέλλει γενέσθαι κατά τη μεταβατική περίοδο, έχουμε το πιο πρόσφατο παράδειγμα του Βελγίου! Ένα χρόνο χωρίς κυβέρνηση ήταν, το είδατε να μη λειτουργεί; Μη βιαστείτε να πείτε “άλλο το Βέλγιο”… Οι λειτουργίες του κράτους διεκπεραιώνονται από τους κρατικούς υπαλλήλους και όχι από τους πολιτικούς! Ιδίως στην Ελλάδα που απόλυτα ανίκανοι και άσχετοι χρίζονται υπουργοί… Τι πιο τρανταχτό από το Βενιζέλο που παριστάνει τον υπουργό οικονομικών και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης…; Tι πιο αυταπόδεικτο από τον τηλεβιβλιοπώλη που παρίστανε τον υφυπουργό αρμόδιο για θέματα ναυτιλίας…; Τι ικανότητες έχουν αυτοί που ανέφερα και όλος ο υπόλοιπος συμφερτός…; Τα κομματικά τους διαπιστευτήρια και τις διασυνδέσεις τους στη διαπλοκή…; Ή την εμπλοκή τους σε σκάνδαλα που τους κάνει πιο χειραγωγήσιμους και ελέγξιμους…;
Διότι από ικανότητες και γνώση όχι μόνο δε διαθέτουν τίποτα, αλλά οι περισσότεροι εμφανίζουν πλαστά πτυχία και δήθεν βιογραφικό που φτιάχτηκε από κάποιο ρουσφετολογικό διορισμό, συνήθως σε κάποιο πανεπιστήμιο ή κάποιον οργανισμό… Ένα μάτσο ανεπάγγελτοι ή αποτυχημένοι “επαγγελματίες” πού, αφού επιλέχθηκαν για τη χρησιμότητά τους στα σχέδια των αφεντικών τους, επιβλήθηκαν ως “ικανοί” για να βρεθούν να νομοθετούν και να λεηλατούν!
Αν πραγματικά θέλουμε λοιπόν να αλλάξουμε τα πράγματα, αυτό που πρέπει πρώτα να θέλουμε είναι να απαλλαγούμε από αυτό το σύστημα σαπίλας που μας έκατσε στο σβέρκο, μας έπεισε ότι το χρειαζόμαστε και, δρώντας ύπουλα, μας κατέστρεψε! Και μαζί με τα κεφάλια θα φύγει και όλο το σκυλολόι των ανίκανων “συμβούλων”, γενικών γραμματέων και παρατρεχάμενων που τόσα χρόνια διέλυαν τις λειτουργίες του κράτους…
Αυτή τη φορά πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν πρέπει κανείς να αφεθεί ανεξέλεγκτος! Τα λάθη του παρελθόντος δεν πρέπει να επαναληφθούν! Όποιος θέλει να μπει στη διαχείριση θα ξέρει ότι είναι υπό τον έλεγχό μας και θα νιώθει καθημερινά την ανάσα μας στο σβέρκο του!

 Αυτό όμως που προέχει, είναι να τους διώξουμε άμεσα και να προκαλέσουμε εμείς τις εκλογές! Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να μας σύρουν σε μία παρωδία εκλογών, σε ένα παιχνίδι στημένο και στα μέτρα τους… Διότι το δόλιο σχέδιό τους συνεχίζεται και μέχρι τις 23 Μαρτίου θα έχει ολοκληρωθεί! Πρέπει να εμποδίσουμε και να ακυρώσουμε κάθε υπογραφή! Πρέπει να προλάβουμε και να αποτρέψουμε το ξεπούλημα! Αντί λοιπόν να βάζουμε ορόσημο την 25η Μαρτίου (όπως άκουσα…) για την αρχή της προσπάθειας, πρέπει να τη βάλουμε ορόσημο για τον εορτασμό της νίκης μας και της οριστικής απαλλαγής μας!!!
Θυμηθείτε ότι για να μπορούμε να μιλάμε για Δημοκρατία και σύνταγμα, πρέπει πρώτα να έχουμε διασφαλίσει ότι θα έχουμε πατρίδα και μέλλον…

Άλλωστε είμαστε ο κυρίαρχος λαός! Ή μήπως όχι…;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου