Έχουμε και εκείνους τους τύπους που, μόλις κάποιος άτυχος χάσει έναν παπαγάλο, είτε από απροσεξία είτε από αμέλεια, βγαίνουν με το πληκτρολόγιο ανά χείρας και τον κρεμάνε στα μανταλάκια. "Καλά να πάθεις", λένε, "έχεις τα ζώα στη φυλακή, τα πουλιά είναι φτιαγμένα για να πετούν". Φιλοσοφίες του κώλου από ανθρώπους που δεν έχουν καμία ιδέα τι σημαίνει να έχεις ένα παπαγάλο, τι ώρες περνάς μαζί του, πώς γίνεται μέλος της οικογένειάς σου. Και μιλάμε για πτηνά που έχουν γεννηθεί σε εκτροφεία, όχι στην άγρια φύση. Που είναι άνθρωποκεντρικά από τη φύση τους και ζουν περισσότερα χρόνια σε αιχμαλωσία με σωστή φροντίδα, παρά ελεύθερα να τα κυνηγούν τα αρπακτικά.
Αλλά αυτοί οι καλοί Σαμαρείτες του πληκτρολογίου δεν έχουν ιδέα από αυτά. Είναι οι ίδιοι που έχουν το κυνηγόσκυλο τους δεμένο σ’ ένα βαρέλι για σπίτι, μέσα στον ήλιο το καλοκαίρι και στο κρύο το χειμώνα, γιατί "αυτή είναι η δουλειά του σκύλου". Αυτοί οι τύποι, που νομίζουν ότι γίνονται προστάτες της φύσης με δυο αράδες μπουρδολογίας, είναι οι πιο άσχετοι και σκατόψυχοι που κυκλοφορούν. Τόσος θυμός και απογοήτευση υπάρχει στην κοινωνία, που είναι εύκολο να το παίξεις φιλόσοφος από ένα πληκτρολόγιο, χωρίς καμία πραγματική γνώση ή συναίσθηση. Την επόμενη φορά που θα σκεφτείς να κράξεις κάποιον που έχασε το ζώο του, καλύτερα κοίταξε πρώτα τα χάλια σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου