Σκέψου το. Πόσες φορές έχουμε δει σχέσεις που δεν υπάρχει πια κανένας ενθουσιασμός, καμία σπίθα; Αγκαλιές και φιλιά; Ξέχνα το! Σεξ; Κάπου, κάποτε, αν και εφόσον. Βγαίνουν μαζί να διασκεδάσουν; Ούτε καν. Αυτό που έχει μείνει είναι τσακωμοί, παρατηρήσεις και γκρίνια. Και τότε, έρχεται η μαγική λέξη: "Αγάπη"! "Αγάπη είναι", σου λένε, "αυτό σας κρατάει". Α, καλά, εντάξει. Σου βάζουν αυτή τη ταμπέλα για να καλύψουν το κενό του έρωτα και να σου πουν: "Μη στεναχωριέσαι, δεν είναι ότι χάθηκε το πάθος, απλά τώρα αγαπιέστε!". Μάρκετινγκ, κυρίες και κύριοι!
Γιατί να το κρύψουμε; Μας βάζουν το παλιό καλό σύνθημα "Αγάπη = Για πάντα", και έτσι πιστεύουμε ότι αυτό που ζούμε είναι το φυσιολογικό. Λες και είναι λογικό να βγαίνει όλο το πάθος από τη σχέση, να χανόμαστε σε υποχρεώσεις και αδιάφορες μέρες, και να λέμε ότι αυτό είναι το "ευτυχισμένο τέλος". Μας έπεισαν ότι έτσι είναι η ζωή, ότι ο έρωτας δεν μπορεί να κρατήσει και ότι αυτό που έρχεται στη θέση του είναι η "αληθινή αγάπη".
Μα ας είμαστε ειλικρινείς: αν δεν υπάρχει έρωτας, ποια αγάπη μιλάμε ότι θα κρατήσει μέχρι τα γεράματα; Η αγάπη, λένε, είναι μια ήρεμη δύναμη. Οκ, το καταλαβαίνουμε. Αλλά χωρίς έρωτα, χωρίς πάθος, χωρίς την ανάγκη να είσαι με τον άλλον πραγματικά, τι απομένει; Ίσως απλά συμβιβαζόμαστε με κάτι που δεν μας γεμίζει, βαφτίζοντας το με το πιο γλυκό και trendy όνομα που υπάρχει: "Αγάπη".
Ίσως λοιπόν πρέπει να το ξανασκεφτούμε. Ίσως δεν πρέπει να αφήνουμε τις λέξεις να μας καθησυχάζουν. Αν ο έρωτας εξαφανίζεται, μήπως είναι καιρός να ψάξουμε γιατί, αντί να προσπαθούμε να βαφτίσουμε την απουσία του με κάτι άλλο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου