Το κυνήγι της τελειότητας

Η τελειομανία είναι ένα από τα μεγαλύτερα βάρη που κουβαλάμε στη ζωή μας. Πολλές φορές πιστεύουμε ότι η ευτυχία κρύβεται στην τελειότητα: στην τέλεια δουλειά, στην ιδανική σχέση, στο να έχουμε τα πάντα στη ζωή μας όπως τα φανταζόμαστε. Κυνηγάμε να διορθώσουμε κάθε ατέλεια, κάθε μικρό λάθος, με την ελπίδα ότι έτσι θα φτάσουμε στην απόλυτη ικανοποίηση. Όμως, σε αυτή την ατέρμονη προσπάθεια, συχνά χάνουμε την ουσία της ζωής και τον χρόνο που μας δίνεται. Διότι η πραγματικότητα είναι απλή: δεν υπάρχει τέλεια ζωή.

Δεν υπάρχει η τέλεια δουλειά, η τέλεια σχέση, το τέλειο σπίτι. Και όσο πιο πολύ παλεύουμε να φτάσουμε σε αυτό το ανύπαρκτο ιδανικό, τόσο περισσότερο χάνουμε την παρούσα στιγμή, το πραγματικό «εδώ και τώρα». Αντί να αγκαλιάσουμε τις ατέλειες, εμείς τις πολεμάμε, πιστεύοντας ότι αν καταφέρουμε να διορθώσουμε τα πάντα, τότε θα είμαστε ευτυχισμένοι.

Το ίδιο ισχύει και με τις προσωπικές μας αδυναμίες. Κάποιες φορές έχουμε πάθη, συνήθειες ή συμπεριφορές που ξέρουμε ότι μας κάνουν κακό. Θέλουμε να τις ξεπεράσουμε, αλλά όσο περισσότερο προσπαθούμε, τόσο πιο πολύ μας ελέγχουν. Το να αφήνουμε τη ζωή μας να κυλά μέσα σε αυτή την εμμονή, μόνο και μόνο γιατί δεν μπορούμε να φτάσουμε την τελειότητα, είναι σαν να χάνουμε τη ζωή μας για κάτι που δεν υπάρχει.

Ίσως το κλειδί να βρίσκεται στο να σταματήσουμε να εστιάζουμε σε αυτά που δεν μπορούμε να κάνουμε. Αντί γι' αυτό, μπορούμε να επικεντρωθούμε στα όσα μπορούμε να επιτύχουμε. Αν το σκεφτούμε προσεκτικά, υπάρχουν πολλά περισσότερα πράγματα που είναι στο χέρι μας από όσα δεν είναι. Η τελειότητα δεν είναι ο μόνος δρόμος προς την ευτυχία. Η αποδοχή της πραγματικότητας είναι το πρώτο βήμα προς την ειρήνη με τον εαυτό μας.

Και αυτό που δεν μπορούμε να καταφέρουμε μόνοι μας, μπορούμε να το εμπιστευτούμε σε κάτι ανώτερο. Μπορούμε να προσευχόμαστε, μπορούμε να βοηθάμε τους γύρω μας, να προσφέρουμε αγάπη, να κάνουμε το καλό. Αυτά είναι στα χέρια μας. Τα υπόλοιπα, τα μεγαλύτερα, τα δυσκολότερα, μπορούμε να τα αφήσουμε στη φροντίδα του Θεού. Εκείνος μπορεί να κάνει όσα εμείς δεν μπορούμε. Όσο εμείς κάνουμε το μέρος μας, Εκείνος θα αναλάβει ό,τι ξεπερνά τις δυνάμεις μας.

Η ζωή δεν είναι αγώνας για την τελειότητα, είναι ένα ταξίδι με τα πάνω και τα κάτω του. Και το να αποδεχτούμε ότι δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε όλα, ίσως είναι η μεγαλύτερη ανακούφιση που μπορούμε να προσφέρουμε στον εαυτό μας.