Σκέφτεσαι; Στη φυλακή!

Καλώς ήρθατε στον σύγχρονο κόσμο, όπου η σκέψη είναι επικίνδυνη και η νοητική αδράνεια είναι η νέα κανονικότητα. 

Κάποτε, το 1984 του Όργουελ έμοιαζε με ένα μακρινό και δυστοπικό όνειρο, όπου το κράτος παρακολουθούσε, έλεγχε και τιμωρούσε τη σκέψη. 

Σήμερα, δεν χρειάζεται πλέον ο Μεγάλος Αδελφός να μας κατασκοπεύει με κρυφές κάμερες και να ελέγχει τις ιδέες μας. 

Τα καταφέραμε μόνοι μας: ζούμε σε έναν κόσμο όπου η σκέψη, η ανάλυση, η κριτική θεωρούνται περιττές, αν όχι επικίνδυνες.

Σκέφτεσαι; Είσαι το πρόβλημα. 

Σε μια κοινωνία που σε βομβαρδίζει με πληροφορίες από τα social media, την τηλεόραση και κάθε πιθανό μέσο, το τελευταίο που θέλουν από σένα είναι να σταματήσεις και να αναρωτηθείς. 

Να αμφισβητήσεις. 

Να σκεφτείς πέρα από τα προσχεδιασμένα, να διαμορφώσεις τη δική σου άποψη. 

Όχι! Αν το κάνεις αυτό, μπαίνεις κατευθείαν στο στόχαστρο. 

Γιατί ο άνθρωπος που σκέφτεται είναι επικίνδυνος. 

Ξεφεύγει από το κοπάδι, ξεφεύγει από τον έλεγχο.

Είναι εντυπωσιακό το πόσο βολική είναι η επιφανειακή γνώση. 

Μια μικρή ματιά στο TikTok, ένα ξερό τίτλο στις ειδήσεις και νομίζεις ότι έχεις «πιάσει το νόημα». 

Όχι, δεν χρειάζεται να εμβαθύνεις. 

Δεν χρειάζεται να αναρωτηθείς για τις αιτίες, τις συνέπειες ή το νόημα πίσω από τα γεγονότα. 

Μάλλον, το αντίθετο: το να «προβληματιστείς» είναι χάσιμο χρόνου. 

Άλλωστε, οι σκέψεις κουράζουν. 

Και στο κάτω-κάτω, γιατί να σκέφτεσαι όταν μπορείς απλά να καταναλώνεις τη ζωή που σου σερβίρουν;

Σκέφτεσαι; Κοίτα γύρω σου. Οι περισσότεροι δεν το κάνουν. 

Ζουν τη ζωή τους σαν προγραμματισμένα ρομπότ, τρέχουν σε έναν αέναο κύκλο καθημερινότητας και κατανάλωσης. 

Πρωί δουλειά, μεσημέρι social media, βράδυ Netflix. 

Κανείς δεν αμφισβητεί τίποτα. 

Η πραγματική επανάσταση σήμερα δεν είναι με τα όπλα ή τις διαδηλώσεις. 

Είναι η σκέψη. Είναι η αμφισβήτηση.

Αλλά πρόσεξε: αν τολμήσεις να σκεφτείς, μπορεί να θεωρηθείς ύποπτος. 

Όσοι τολμούν να αναρωτηθούν "γιατί;", να αναλύσουν τα πράγματα σε βάθος, να κοιτάξουν πίσω από την κουρτίνα, αντιμετωπίζονται με δυσπιστία ή και περιφρόνηση. 

Γίνεσαι ο «γραφικός», ο «αντισυμβατικός», ο «παράξενος». 

Μήπως μάλιστα και ο "επικίνδυνος"; 

Στον σημερινό κόσμο, η ποινή για τη σκέψη είναι κοινωνική απομόνωση. 

Η ποινή είναι η καταδίκη σου ως κάποιου που «βλέπει παραπάνω από ό,τι πρέπει».

Θέλουν ανθρώπους που δεν εμβαθύνουν. 

Θέλουν καλοκουρδισμένα πιόνια σε ένα παιχνίδι που εσύ δεν καταλαβαίνεις. 

Θέλουν μυαλά γεμάτα διαφημίσεις, τρομολαγνία και κενά συνθήματα. 

Και εσύ; Αν τολμήσεις να βγεις από αυτήν τη μήτρα, αν τολμήσεις να σκεφτείς, να θέσεις ερωτήματα, να πας κόντρα στο κύμα της αδράνειας, τότε καλωσήρθες στη φυλακή της διαφορετικότητας.

Γιατί σκέφτεσαι; Άρα, είσαι επικίνδυνος.