Ναι οκ, δυσκολα, αλλά τα καταφέραμε...
Δύσκολα γιατί δεν μπορούσαμε ν ακολουθήσουμε το νεόπλουτο στις εξορμήσεις του στα μπουζούκια, και νιώσαμε μειονεκτικά, ομωως τα καταφέραμε..το "παίξαμε" οτι και καλά "δε μ αρέσουν εμένα τα μπουζούκια" και τη "βρήκαμε" σ ενα μπαράκι "ελληνάδικο" με ενα εικοσάρικο το βράδυ...
Επιβιώσαμε ακόμα και οταν όλο χαρά ο φίλος μας, ηρθε να μας ανακοινώσει την καινούρια του αγορά, το πολυτελές τζίπ των 4.000 κυβικών, που επιτέλους κάλυπτε τις αυξημένες ανάγκες του...
Σου θυμίζω οτι ακόμα και οταν βρεθήκαμε σ ενα φτηνό σαλέ στο Μπάνσκο, πάλι καταφέραμε να επιβιώσουμε, λέγοντας στον φίλο μας οτι τις ημέρες που είχε κλείσει εισιτήρια για το Σάλτσμπουργκ και το Ινστμπουρκ, εμείς είχαμε το γάμο του καλύτερου μας συνεργάτη και δεν μπορούσαμε με τίποτα να λείψουμε....γαμώτο....
Ασε δε που επιβιώσαμε με την ίδια τσάντα απο το μαγαζί με τα δερματινα και όχι την Hermes του γιάπι νεο-επιχειρηματία...
Σαν χθές θυμάμαι την πίκρα που ένιωθες οταν αναγκαζόσουν να βγάλεις το σακκάκι σου και καραδοκούσαν να δούν αν είναι Boss ή Zara....και αν ακόμη δεν το πρόσεχαν, θα πρόσεχαν οτι στο πουκάμισό σου ΔΕΝ υπήρχε αλογάκι της Ραλφ Λόρεν.....
Καταφέραμε και επιβιώσαμε οταν όλοι αγόραζαν Μπέρμπερι και εσύ απλά κατηγορούσες και έλεγες "δεν τα παω με τίποτα...τα φοράει και η κουτσή Μαρία"...
Επιβιώσαμε τέλος και οταν βάζαμε 50 ευρώ βενζίνη στο αυτοκίνητο, χωρίς να έχει ανάψει το λαμπάκι της ρεζέρβας....
Γι αυτό σου λέω, θα τα καταφέρουμε!!!
Εχουμε περάσει πολύ πιο δύσκολα και σταθήκαμε ορθιοι....τώρα δεν θα τα καταφέρουμε?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου