ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΘΑΝΑΤΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ

  Πως είναι λοιπόν δυνατόν να μιλάμε για πολιτική σωτηρίας ενός λαού 10 εκατομμυρίων ανθρώπων που τον έχουν φεσώσει οι πολιτικοί του διαχειριστές με ένα ποσόν 627 δις ευρώ. Πράγμα που σημαίνει πως ο καθένας από μας χρωστά – γιατί κάποιοι έτσι αποφάσισαν – 62.700 ευρώ στα ταμεία της Γκεστάπο…



 Ελάτε λοιπόν να δούμε τη φρίκη που προκύπτει από την πρόσθεση της ντροπής. Μια χούφτα άνθρωποι, πέντε στον αριθμό, είναι οι υπεύθυνοι της μεγαλύτερης τραγωδίας όλων των Ελλήνων…

  Δηλαδή της συσσώρευσης και της αδυναμίας εξυπηρέτησης ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την Εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, που σε αξία προσεγγίζουν τα 83 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ, εάν προστεθούν και τα «κόκκινα» δάνεια (οφειλές προς τράπεζες 77 δισ. ευρώ), η αξία τους φτάνει τα 160 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή περίπου στα επίπεδα του ΑΕΠ της χώρας. Τα παραπάνω διαβάζουμε στην κυριακάτικη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι σαφή όσο και αμείλικτα.
Γιατί οι εισαγγελείς της χώρας προσπερνούν σφυρίζοντας αδιάφορα, αυτή την επικίνδυνη «παρέα» ανθρώπων που έχουν ονοματεπώνυμο και που ο απολογισμός του έργου τους έχει τον τίτλο «Καταστροφή της χώρας»????
Πως είναι δυνατόν μια αδίστακτη χούφτα ανθρώπων να έχει προκαλέσει σε μια χώρα τόσο μεγάλο κακό, και οι «τρεις πολιτισμοί» (πολιτικός, νομικός και μιντιακός) αυτού του τόπου, να… εμφανίζουν και να αντιμετωπίζουν αυτή την επικίνδυνη ομάδα ως σωτήρες μας????
Πως είναι δυνατόν οι σκύλες – κόμματα που γέννησαν αυτά τα τέρατα τα οποία υπηρέτησαν συγκεκριμένες πολιτικές, αντί να έχουν τεθεί σε καθολική συνταγματική απαγόρευση και σε ανελέητο διωγμό, αυτά να συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται ως παράγοντες και συνιστώσες του «συνταγματικού τόξου»????
Πως είναι δυνατόν να γίνεται λόγος για πολιτική σωτηρίας μιας χώρας όταν μετράμε ήδη 6.000 δολοφονημένους πολίτες αυτής της χώρας, και όταν αυτοί που έμειναν ζωντανοί δε φορτώθηκαν μονάχα στην πλάτη τους τα περίπου 400 δις του αποκαλούμενου ως «δημόσιο χρέος», αλλά εκτός από αυτό φορτώθηκαν μέσα στα πέντε πέτρινα χρόνια του αίσχους που μεσολάβησαν με άλλα 83 δις ληξιπρόθεσμες οφειλές στην κατοχική εφορία οι οποίες μαζί με τις μη ληξιπρόθεσμες ξεπερνούν τα 150 δις, και με επίσης 77 δις από «κόκκινα δάνεια», δηλαδή με ένα έξτρα ποσό που ανέρχεται σήμερα σε πάνω από 227 δις ευρώ.
Αυτή η πρόσθεση της ντροπής, αποτιμά το τίμημα της «σωτηρίας» σε 627 δις και η κατάσταση βαίνει διαρκώς επιδεινούμενη.

Πως είναι λοιπόν δυνατόν να μιλάμε για πολιτική σωτηρίας ενός λαού 10 εκατομμυρίων ανθρώπων που τον έχουν φεσώσει οι πολιτικοί του διαχειριστές με ένα ποσόν 627 δις ευρώ. Πράγμα που σημαίνει πως ο καθένας από μας χρωστά – γιατί κάποιοι έτσι αποφάσισαν – 62.700 ευρώ στα ταμεία της Γκεστάπο.
Πως είναι δυνατόν αυτό το τέρας να ονομάζεται «δημόσιο χρέος»????
Ποιος πολίτης από όλους εμάς δανείστηκε και από ποιόν πούστη το ποσόν των 62.700 ευρώ, για να του λένε σήμερα πως το χρωστά και πως οφείλει να το πληρώσει????
Πως είναι δυνατόν να μας φυλακίζουν μέσα σ αυτό το πρωτοφανές κολαστήριο και τα ρεμάλια που πρόδωσαν πατρίδα και λαό, αντί να περιμένουν την απαγγελία της θανατικής τους καταδίκης (κι αυτό δε συνιστά απειλή αλλά τήρηση των προβλεπομένων περί εσχάτης προδοσίας), να συνεχίζουν να γελούν, και να κάνουν παρέλαση στα τηλεοπτικά στασίδια υποκρινόμενοι τους σωτήρες του έθνους????
Ποια λογική επιβάλει πως η αποδοχή αυτού του δολοφονικού παραλογισμού, συνιστά πολιτικό πολιτισμό και οφειλόμενη στάση νομιμοφροσύνης????

Νομιμοφροσύνη απέναντι σε ποιους???? Απέναντι στους δολοφόνους της χώρας???? Μα η αυτονόητη υποχρέωση όλων μας, δεν είναι η υποταγή και ο σεβασμός σ αυτούς αλλά η ανατροπή τους και η παραδειγματική τους τιμωρία.