Το ενδιαφέρον των επιστημόνων είχε επικεντρωθεί τα τελευταία χρόνια στην αποτελεσματική και λιγότερο ενεργοβόρα θέρμανση των κτιρίων. Οι περισσότερες κλιματιστικές μονάδες, χρησιμοποιούν όπως και τα ψυγεία, σωλήνες που χρησιμοποιούν χημικά ψυκτικά που εξατμίζονται καθώς τραβούν τη θερμότητα από τον αέρα που περνάει από πάνω τους. Ο παγωμένος αέρας κυκλοφορεί προκειμένου να δροσίσει ένα κτίριο, ένα τραίνο ή ένα αυτοκίνητο. Η νομοθεσία απαγορεύει τη χρήση ορισμένων ψυκτικών. Οι νέες εξελίξεις μπορούν να κάνουν τα κλιματιστικά συστήματα πιο «οικολογικά», καθώς θα καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια.
Τα περισσότερα κλιματιστικά μηχανήματα χρησιμοποιούν ψυκτικά υγρά, καταναλώνουν πολύ ενέργεια κυρίως επειδή λειτουργούν με μηχανικούς συμπιεστές, που συμπιέζει τον ζεστό ατμό. Στη συνέχεια ψύχεται σε υγρή μορφή και ανακυκλώνεται. Σε χώρες όπου ο ηλεκτρισμός είναι πιο φθηνός τη νύχτα, ορισμένα κλιματιστικά προχωρούν σε μια διαφορετική διαδικασία. Με το ηλιοβασίλεμα τα κλιματιστικά αυτά ξεκινούν να παράγουν πάγο, όπου το ένας μηχανισμός, σαν το πιστολάκι για τα μαλλιά φυσά αέρα πάνω στον πάγο. Στη Ν. Ευρώπη μόλις ένα στα είκοσι γραφεία χρησιμοποιούν τον κλιματισμό με πάγο, με το οποίο ο λογαριασμός του ηλεκτρικού μειώνεται κατά 10%.
Θερμικοί ψύκτες
Ακόμη μεγαλύτερη οικονομία μπορεί να επιτευχθεί με τους «θερμικούς ψύκτες». Αντί να χρησιμοποιείται ένα μηχανικός συμπιεστής που βασίζεται στην ηλεκτρική ενέργεια, οι «θερμικοί ψύκτες» λειτουργούν με ζεστό νερό. Ένα ψυκτικό ατμοποιεί και απορροφά την θερμότητα από τον αέρα προκειμένου να ψυχθεί. Τότε μπαίνει ένα αλμυρό διάλυμα, το οποίο απορροφά τους υδρατμούς. Όταν το κιβώτιο που αποθηκεύει το υγρό μπαίνει στο ζεστό νερό, το ψυκτικό διαχωρίζεται από το διάλυμα και ανακυκλώνεται.
Οι «θερμικοί ψύκτες» είναι μία ελκυστική επιλογή για τις περιοχές όπου το ζεστό νερό είναι φθηνό ως «θερμικό απόβλητο», για παράδειγμα από εργοστάσια ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνουν φυσικό αέριο ή κάρβουνο. Σε περιοχές όπου οι χειμώνες είναι μικρής διάρκειας ή ήπιοι, η χρήση ζεστού νερού από «θερμικά απόβλητα» είναι μία απαγορευτικά ακριβή επιλογή για θέρμανση των κτιρίων. Ωστόσο, σύμφωνα με την Ούρσουλα Άικερτ, από το Πανεπιστήμιο της Στουτγκάρδης, αυτό αλλάζει όταν αφορά την ψύξη. Στην Ευρώπη, το ζεστό νερό από περίπου 50 δίκτυα θέρμανσης χρησιμοποιούνται και για τη λειτουργία θερμικών κλιματιστικών.
Ηλιακά κλιματιστικά
Η κ. Άικερτ πιστεύει ότι ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί, καθώς θα βελτιωθεί και η αποτελεσματικότητα. Εν τω μεταξύ, υπάρχει και η τεχνολογία του ηλιακού κλιματιστικού, ωστόσο ο εξοπλισμός είναι ακριβός. Η γερμανική εταιρεία, SolarNext, κατασκεύασε ένα ηλιακό σύστημα ψύξης - θέρμανσης, που θα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες δύο νοικοκυριών, το κόστος όμως του οποίου φθάνει τα 50.000 ευρώ. Η εταιρεία ωστόσο σημειώνει ότι το κόστος θα μειώνεται, όσο η παραγωγή εξοπλισμού ηλιακών κλιματιστικών θα εξελίσσεται και θα εξαπλώνεται.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Economist
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου