Μια στιγμη αφηρημάδας...

Ένα δευτερόλεπτο. Μόνο τόσο αρκεί για να χαθείς στις σκέψεις σου, να αφήσεις το μυαλό να περιπλανηθεί, και ξαφνικά όλα αλλάζουν. Σήμερα, μιλούσα στο τηλέφωνο, αφηρημένος καθώς έφευγα για την προπόνηση, και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα τράβηξα την πόρτα πίσω μου, αφήνοντας τα κλειδιά μέσα. Ένα απλό λάθος που, όμως, δημιούργησε μια ολόκληρη αλυσίδα προβλημάτων.

Αλλά δεν είναι μόνο τα κλειδιά. Πόσα πράγματα μπορούν να συμβούν σε μια στιγμή που αφήνουμε το μυαλό μας ελεύθερο, που δεν αξιολογούμε σωστά την κατάσταση; Μια στιγμή αδράνειας μπορεί να έχει συνέπειες πολύ πιο βαθιές. Είναι η στιγμή που δεν αξιολογούμε τη σχέση μας, τη θέση μας στην οικογένεια, το γάμο μας, την ίδια μας την υγεία. Μπορεί να είναι η στιγμή που φλερτάρουμε χωρίς να σκεφτούμε ότι, ταυτόχρονα, πληγώνουμε κάποιον που αγαπάμε. Ή η στιγμή που φωνάζουμε στα παιδιά μας, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι τα τραυματίζουμε ψυχικά.

Όλα αυτά ξεκινούν από αυτή τη μία στιγμή αφηρημάδας, όταν δεν είμαστε πραγματικά παρόντες στη ζωή μας. Είναι εύκολο να χαθείς στη ρουτίνα, στις υποχρεώσεις, και να αφήσεις τις σκέψεις να σε τραβήξουν μακριά από το "εδώ και τώρα". Και όσο εμείς είμαστε χαμένοι, οι άνθρωποι γύρω μας πληγώνονται, οι σχέσεις μας διαβρώνονται, η υγεία μας επιβαρύνεται.

Αξίζει να σταθούμε και να αναρωτηθούμε: πόσο συχνά αφήνουμε αυτές τις στιγμές αφηρημάδας να καθορίζουν τη ζωή μας; Και τι ζημιά προκαλούμε όταν δεν είμαστε συνειδητοί στις πράξεις μας, όταν ξεχνάμε να δώσουμε προσοχή σε ό,τι είναι πραγματικά σημαντικό;