Ένας φιδισιος Τιτανικός!!!

Μια φορα κι εναν καιρο....

Ολα ηταν τελεια προγραμματισμενα...

Ο Σωτηρας ήρθε την στιγμή που το πλοίο πηγαινε στα βραχια...

Οι διασημοι επιβάτες πηδουσαν ενας ενας απο το πλοίο κι εφευγαν....τ αφηναν ακυβερνητο....

Τα έβαλαν με τον πλοιοκτητη.... "εσωστρεφης και συγκεντρωτικος" λεγανε...

Δεν πληρωναν για καυσιμα...

Ευτυχώς,ηρθε ο Σωτηρας....γέμισε ξανα τα ρεζερβουαρ, εβαψε τα καταστρώματα, τα σαλονια,λαδωσε ξανα τις μηχανες...

Ο Καπεταν Νικολας αρχισε ξανα να ελπιζει οτι θα ολοκληρώσει το ταξιδι του ήρεμος...

Καλεσε τους ναυτες και τους μιλησε....φευγοντας απο τη γεφυρα,εβγαιναν ολοι αγκαλιασμενοι...σαν ομαδα...ωραια εικονα...

Ο Σωτηρας εφερε νεους Αξιωματικους στο πλοιο....αγνωστοι στο Ναυτικο κοσμο...."ποιοι ειναι αυτοι"...ρωτουσαν οι ναυτες..."τι ρολο παιζουν"...

Οι μερες κ οι νυχτες περνουσαν πανω στο περηφανο σκαρι οπως εσκιζε τα κυματα...

Καποια στιγμη, πειρατες πηγαν να εισβαλουν στο καραβι....και τοτε ενας απ τους Αξιωματικους, ο Φορκιδης, επιασε 2-3 ναυτοπουλα και τους ζητησε "να παραδωθουν για να γλιτωσουμε ολοι"...

Οπως αυτοι αρνηθηκαν!!!

"Τι ειν αυτα που λες...εμεις δεν παραταμε το καραβι...πρεπει να παλεψουμε και να τους πεταξουμε στη θαλλασα" ειπαν...

"Μα αν το κανετε αυτο, αν τους δωσουμε οτι ζητανε, θα μας δωσουν τοσο χρυσαφι, που θα φτασουμε στο λιμανι ολοι πλουσιοι"... τους ειπε ο Φορκιδης

...Όμως ο αρχιναυτης Πορτογλου, ύψωσε το ανάστημα του "μα τι λετε!!! Έχουμε κάνει τόσο αγώνα για να φτάσουμε μέχρι εδω, αφήσαμε στη στεριά τις οικογένειες μας, δουλεύουμε όλη μέρα με όραμα να φτάσουμε στο τέλος αυτό το ταξιδι....και μας ζητάς να πουλήσουμε το όνειρο μας για μια χούφτα χρυσαφι"?

Έτσι αφού ο Φόρκίδης κατάλαβε το λάθος που είχε κανει,και κατω απο το φοβο οτι θα φτασει στ αυτια του Καπταν Νικολα η αποπειρα δωροδοκιας,προσπαθησε να το μπαλώσει λέγοντάς τους ότι "πλάκα εκανα...δοκίμαζα την πίστη σας "

Όμως πλέον όλα είχαν αρχίσει ν αλλάζουν μέσα στο πλοιο...

Κοιτούσαν ο ένας τον αλλο πια "καχυποπτα"... οχι οι ναύτες μεταξύ τους, αλλά τους Αξιωματικούς του πλοιου...

Μια μερα, ο Καπταν Νικόλας ζήτησε να δει τον Σωτήρα, ήταν βλέπεις 4 μήνες ήδη στις θάλασσες να θαλλασοδερνεται, και δεν είχε στείλει μια δραχμή στην οικογένεια του...

Ο Σωτήρας τον καθυσηχασε "αύριο θα σ δωσω"....Όμως ήταν ένα αύριο όπως το περασμένο και το προπερασμενο. ... ένα αύριο που δεν έφτασε ποτε....

Ο Καπταν Νικόλας άρχισε να αναρωτιέται μέσα του...." γιατί ταχα το κάνει αυτο...αφού παντού λέει ότι είμαι ο καλύτερος καπετάνιος στη χωρα...λες να είναι η τιμωρία μου για την αντίσταση στην προδοσια που έφερα εγώ με τους ναύτες μου??"

Σιγά σιγά το κουβάρι άρχισε να ξεδιπλωνεται....

Ο Σωτήρας είχε άλλο σκοπό στο μυαλό του....δεν μπήκε στο πλοιο από αγάπη στη θάλασσα. ...

Δε μπήκε στο πλοιο από αγάπη στους ναυτικους....

Ήθελε να χρησιμοποιησει το όνομα και την αναγνωρισιμοτητα του πλοίου για να εξυπηρετησει τους σκοτεινούς σκοπούς του...

Στο πρώτο λιμάνι που πιάσαμε ,κουβαλήσε 2-3 γυναίκες,ναι ντε,απ αυτές του λιμανιου...

Τις ξενάγησε σε όλα τα μέρη του πλοίου και τους έδειχνε με κάθε τρόπο την εξουσία του...ήταν βλέπεις ο Σωτηρας...

Οι ναύτες άρχισαν να δυσανασχετουν ακόμη πιο πολυ....συχνά ρωτούσαν τον Καπταν Νικολα "μα τι γίνεται Καπετανιε,μήπως να πηδηξουμε απ το καράβι να σωθουμε,μη γίνουμε τροφή στα σκυλοψαρα κάποια στιγμή "?

Ο Καπετάν Νικολης με την ηρεμία που τον διακρίνει τους καθυσηχασε ακόμα μια φορά "όλα καλά θα πανε...εμείς συγκεντρώμενοι στη θάλασσα και τον προορισμό μας"

Μια μερα, ένα χαρτόμουτρο εμφανίστηκε να μιλάει με το Σωτηρα, ο Χαρίλαος από τη Γεωργια... γνωστός στα υπόγεια και τις χαρτοπαικτικες λέσχες...

Η ανασφάλεια ολοένα και μεγάλωνε στους ναυτες...

Τι ήθελαν όλοι αυτοι...τι σχέση είχαν με το όνειρο τους...

Μια μερα ο Φόρκίδης μπήκε στη γεφυρα και βρήκε τον Καπταν Νικολα...."ξερεις Καπταν Νικολα, ο Σωτήρας έχει πολλές σκοτουρες και δεν έχει μυαλό να σκεφτεί να σου δώσει αυτά που σου χρωσταει...αλλά μην ανησυχεις,εγώ καταλαβαινω,πρέπει να στέιλεις στην οικογενεια κατι. .γι αυτό σκέφτηκα να σου δώσω αυτό το καρβέλι το ψωμί και μερικές ελιές από τη Μυτιλήνη να τους στειλεις...

Αυτο ήταν!!!

Ηξεραν οτι ο Καπταν νικολης ηταν περηφανος ανθρωπος...τον οδηγουσαν μ αυτο τον τροπο στην μπουκαπορτα του καραβιου.... ηξεραν οτι μονο ετσι θα εφευγε...και τοτε...τοτε ο Αναστασης ο Μουστακας θα επαιρνε τη θεση του

Αυτός που μαζί με τον Θησέα και τον συνεργάτη του τον Χαριλαο από τη Γεωργια, θα βουλιάζαν το πλοιο, και θα μοιράζονταν μαζί με το Σωτηρα τα χρήματα από την ασφάλεια. ...

Αυτός είναι ο λόγος που κουβαλησαν όλους αυτούς μέσα στο βαπορι...

(Συνεχιζεται)