Θες καριέρα? Θα πλερώσεις!!!

Η οικονομική κρίση σ έχει χτυπήσει στα θεμέλια? Ανησυχείς για το μέλλον των παιδιών σου?

Εχεις αγόρια? Κανένα πρόβλημα!!!

Αρχικά πας και το γράφεις σε μια ακαδημία ποδοσφαίρου.

Μετά αρχίζεις να διακρίνεις σταδιακά το εκπληκτικό ταμπεραμέντο του που δεν μπορεί να καταλάβει κανένας άλλος "πόσο έμφυτο ταλέντο είναι".

Αρχικά νομίζεις οτι είναι ιδέα σου...

Μετά ακούς δειλά δειλά και άλλους γονείς να λένε το ίδιο "αμα λείπει αυτός, δύσκολα κερδίζουμε"...

Τότε πια είσαι βέβαιος..."αφου το λένε όλοι" λές...

Και μετά αρχίζεις να κάνεις όνειρα...."Θα πάει στη Μπαρτσελόνα" σκέφτεσαι..αλλά δεν τολμάς να το πείς πουθενά....απλά το κρύβεις μέσα σου και το ποτίζεις με κάθε γκόλ που σημειώνει στα παιδικά πρωταθλήματα...με κάθε περίτεχνη ενέργειά του...

Ωσπου μια μέρα, εμφανίζεται ο Χ.Κ παλαίμαχος Διεθνής της ομάδας της Αθήνας και με ύφος "γνώστη" σου λέει " Ξέρεις είναι ταλέντο το παιδί, θέλω να το στείλεις στην Αθήνα μια μέρα να το δούμε, να του κάνουμε κάποιες μετρήσεις γιατί είναι αμαρτία να χαθεί"....

Και τότε είναι που μέσα σου νιώθεις "μεγαλε, δε σε γελάει τελικά εσένα το μάτι σου...είχες δίκιο ολα αυτά τα χρόνια"...

Και αποφασίζεις να το πας το μεθεπόμενο Σαβατοκύριακο στην Αθήνα...

Εντάξει με δικά σου έξοδα.....σιγά το πράγμα....ενα εισιτήριο και ενα ξενοδοχείο, δεν είναι τίποτα μπροστά στο μέλλον του γιού σου που διαγράφεται λαμπρό!!!

Η υποδοχή ενθουσιώδης...ολα λειτουργούν σαν καλοκουρδισμένο ρολόϊ...

Αφού το "καλωδιώσουν" και αρχίσουν με εργομετρικές μετρήσεις, συνεχίζουν με προπόνηση και όσο αυτοί τρέχουν και ελέγχουν το νέο "Μέσι", εσυ κοιτάς σα χαμένος τις εγκαταστάσεις και σκέφτεσαι "εδω πραγματικά είναι εγκαταστάσεις να κάνει προπόνηση ο γιός μου...αυτό του αξίζει"...

Αρχίζεις να σκέφτεσαι "αρα γε θα μου δώσουν και σπίτι? Αραγε θα του πληρώνουν και τα αγγλικά του? Αραγε θα μας δώσουν και έξοδα για τις μετακινήσεις του? Αραγε θα μας δώσουν και κανένα ψιλό σαν συμβόλαιο μεταγραφής? Αραγε θα ζητήσει λεφτά η ομάδα μας για να τον δώσει ...θα τα πληρώσουν αυτοί? Λογικά ναι...τον θέλουν πολύ...."

Και ξαφνικά, εκει που είσαι στη νιρβάνα σου, ακούς "Τέλειος..πήγαμε εκπληκτικά,ελάτε λίγο απο τα γραφεία"!!!

Κι εκεί σου σκάν το παραμύθι!!

"Λοιπόν ο μικρός είναι τρομερό ταλεντάκι!!! Θέλει βέβαια λίγο δουλίτσα αλλα είναι ευτυχώς σε καλή ηλικία οπότε αν τον αναλάβουμε εμεις, σε ενα δυο χρονάκια θα είναι για την πρώτη ομάδα"!!!

...."βέβαια θα χρειαστούν κάποια έξοδα....οχι τίποτα σπουδαίο...να .....5.000 ευρώ για να μπορέσουμε να δώσουμε απο δω κι απο κει για να το προσέξουν το παιδάκι...."

Εκεί κάπου αρχίζεις να την "ψιλιάζεσαι"....εκτός και αν είσαι ντίπ για ντιπ μ@%*(&)^$ οπότε τα δίνεις και περιμένεις την επόμενη...

Προσέξτε κύριοι, γονείς παικταράδων κτλ!!
Εκεί έξω κυκλοφορούν λαμόγια με στολή παλαιμάχων, μανατζαρέοι, πρώη Διεθνείς ποδοσφαιριστες, είδωλα που κάποτε θαύμαζες, δημοσιογράφοι, κάμεραμαν, μέχρι και βοηθοί πιστολάκι που θα σου τάξουν καριέρα.....ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ!!

Να είσαι δίπλα απο το παιδί σου και να το διδάσκεις οτι και η αποτυχία είναι μέσα στη ζωή, και μάλιστα ενας επιτυχημένος αποτυγχάνει περισσότερες φορές απ οσες επιτυγχάνει, αρκεί να έχει την διάθεση ν αποτύχει πολλες φορές....το μυστικό είναι Δουλειά Δουλειά Δουλειά...πρώτα είναι το 'Δ" (δουλειά) και μετά το "Ε" (επιτυχία)...