Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Μ ενα σμπάρο,300 τρυγόνια...

''Είναι πάρα πολύ συμπαθή σε όλους μας τα νεκρά παιδιά και μας προξενούν θλίψη...''
Τι είπες πάλι????
Σε ποιον βρε βλαμμένο είναι ''συμπαθή'' τα νεκρά παιδιά???
Συμπαθώ βρε βλάκα τα σκυλάκια....
Συμπαθώ βρε ηλίθιε τον γείτονα με τα κόκκινα μάγουλα...
Συμπαθητικός είναι ο μουσακάς της θειάς....
Τα νεκρά παιδιά δεν μου είναι συμπαθή....
Τα νεκρά παιδιά, μου είναι δάκρυα στα μάτια παλιομαλάκα...(και όχι κροκοδείλια... κροκοδείλια δάκρυα ρίχνεις εσύ στην βουλή τάχα από περηφάνια),... μου είναι κόμπος στον λαιμό και σφίξιμο στην καρδιά...αυτό μου είναι τα νεκρά παιδιά....
Και τα παιδιά που δεν είναι νεκρά αλλά βουτούν την τσάντα με τα όνειρα και πηδάνε έξω από την βάρκα και αυτά το ίδιο μου είναι....
Και τα παιδιά που απλώνουν το χέρι με κολλημένο το στομάχι τους και αυτά το ίδιο....
Κατάλαβες τι μου είναι όλα αυτά τα παιδιά?
Κάτι που κανείς σας εκεί μέσα δεν μπορεί να το νιώσει... γιατί δεν έχετε αγγίξει τέτοιο χέρι ποτέ, γιατί δεν έχετε κοιτάξει τέτοια μάτια ποτέ, γιατί δεν έχετε βάλει ποτέ χαμόγελο σε τέτοια χείλη....
Προσέχετε λοιπόν τι λέτε, γιατί αυτά τα θέματα δεν είναι πεδίο για πολιτικές αντιπαραθέσεις ούτε για προσωπικές διαμάχες και προβολές...
Άντε να μην περάσει κανένας διάολος από εκεί και πάρει με έναν σμπάρο 300 τρυγόνια....

Γιάννης Αλεξανδράκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου