Στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου αποτυπώνεται με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο η Ελλάδα που θέλουν οι δανειστές μας και φυσικά εκείνοι που εκτελούν τις εντολές τους, η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου.
Ένα αεροδρόμιο ντροπή για τη χώρα, με άθλιες εργασιακές συνθήκες και λιποθυμίες των τουριστών, που περιμένουν με τις ώρες για να πάρουν ή να δώσουν τις βαλίτσες τους ή να τσεκάρουν για την πτήση τους, με έλλειψη υποδομών που έχουν ως αποτέλεσμα να κατατάσσεται στα αεροδρόμια της Ευρώπης με τις μεγαλύτερες καθυστερήσεις πτήσεων.
Η μεγαλύτερη τουριστική πύλη της χώρας έχει γίνει «πύλη της κόλασης» για το προσωπικό και τους επισκέπτες του νησιού, με τους αρμόδιους να σφυρίζουν αδιάφορα και τις εταιρείες φύλαξης και καθαρισμού να έχουν προσωπικό με μισθούς των 500 ευρώ, χωρίς ξεκούραση και υπερωρίες. Μάλιστα τις τελευταίες μέρες τους καλούν να υπογράψουν νέες συμβάσεις με χαμηλότερους μισθούς.
Η πλειοψηφία των εργαζομένων μπροστά στο φάσμα της ανεργίας έχει σκύψει το κεφάλι και αποδέχεται την υποβάθμιση της αξιοπρέπειάς τους, την ώρα που η προοπτική έστω και μιας ωριαίας στάσης εργασίας θα τρομάξει όλο το σύστημα, αφού θα βρεθούν μπροστά σε ουσιαστικά διλλήματα τόσο τα αρμόδια υπουργεία όσο και οι εταιρείες που έχουν αναλάβει τον έλεγχο επιβατών, αποσκευών και χειραποσκευών.
Το παράδειγμα στο λιμάνι του Πειραιά στον προβλήτα της COSCO όπου οι εργαζόμενοι ξεσηκώθηκαν κατά των άθλιων συνθηκών εργασίας και τη καθυστέρησης πληρωμής τους, αναγκάζοντας τη διοίκηση της εταιρείας να αποδεχθεί τα αιτήματά τους, πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα και για άλλους εργασιακούς κλάδους, που πρέπει να υπερασπιστούν την αξιοπρέπειά τους.
Το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου έκανε παρέμβαση τόσο στον αερολιμενάρχη όσο και στην επιθεώρηση εργασίας, αλλά απ’ ότι φαίνεται δεν υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, αφού οι εταιρείες εκμεταλλευόμενες το νέο νομοθετικό πλαίσιο που καθορίζει τις εργασιακές σχέσεις, το οποίο ψηφίστηκε από τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, έχουν τους εργαζομένους υποχείρια ή μάλλον υποζύγια προκειμένου να βελτιώνουν τα κέρδη τους.
Παράλληλα έχουν και τη «λύση» συκοφάντησης των εργαζομένων τους οποίους εύκολα θα χαρακτηρίσουν, ως υπονομευτές της ανάπτυξης της χώρας, διότι κινητοποιούνται στο μέσον της τουριστικής περιόδου. Για την τριτοκοσμική εικόνα όμως και τις συνθήκες εργασίας δε ιδρώνει το αυτί κανενός.
Παράλληλα έχουν και τη «λύση» συκοφάντησης των εργαζομένων τους οποίους εύκολα θα χαρακτηρίσουν, ως υπονομευτές της ανάπτυξης της χώρας, διότι κινητοποιούνται στο μέσον της τουριστικής περιόδου. Για την τριτοκοσμική εικόνα όμως και τις συνθήκες εργασίας δε ιδρώνει το αυτί κανενός.
Επιστολή φωτιά
Ένας από τους εργαζομένους στο αεροδρόμιο «Νίκος Καζαντζάκης» του Ηρακλείου, που εργάζεται στην εταιρεία φύλαξης και ελέγχου αποσκευών και χειραποσκευών, έστειλε επιστολή στο cretalive, όπου περιγράφει τις συνθήκες εργασίας αλλά και την κατάσταση στο αεροδρόμιο.
«Αμειβόμαστε- αναφέρει- με μισθούς πείνας σ’ ένα άθλιο αεροδρόμιο το οποίο κυριολεκτικά διαλύεται αφού δεν λειτουργεί τίποτα και ότι χαλάσει ή φθαρεί δεν αλλάζει ή φτιάχνεται μετά από μήνες ή και χρόνο. Με άθλιες υποδομές και συνθήκες εργασίας, με τουρίστες να λιποθυμούν στη μεσαία ίντρα. Ξέρετε τι μπόχα αναπνέουμε κάθε μέρα; Ξέρετε ότι στις πύλες Ανατολική και Δυτική οι συνάδελφοι δεν έχουν τουαλέτα να πάνε;».
Ο εργαζόμενος αναφέρει ότι ελέγχουν καθημερινά 15.000- 20.0000 επιβάτες, ενώ τα σαββατοκύριακα του Ιουλίου και Αυγούστου αυτός ο αριθμός ξεπερνά τις 30.000. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες τα παιδιά δουλεύουν με χαμόγελο, εξυπηρετούν τους επιβάτες, αλλά πρέπει να αγοράσουν ακόμη και ένα μπουκαλάκι νερό και να το πιούν σε διπλανή αίθουσα. Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν στον Ευρωπαϊκό έλεγχο για την ασφάλεια των αεροδρομίων που έγιναν πήραν άριστα, με το «Νίκος Καζαντζάκης» να καλύπτει σε ποσοστό 100% τα κριτήρια που τέθηκαν, ενώ άλλα μεγάλα αεροδρόμια της Ευρώπης πήραν χαμηλή βαθμολογία, 60% και 65%, εκεί όπου οι εργαζόμενοι στους ίδιους χώρους αμείβονται με μισθούς άνω των 1.800 ευρώ, χωρίς να επιβαρύνονται τα έξοδα εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης.
Συνεχίζοντας ο εργαζόμενος επισημαίνει: «Το Αεροδρόμιο του Δουβλίνου πήρε κάτω από τη βάση και υποβιβάστηκε σε ανασφαλές και τριτοκοσμικό. Φαντάζεστε τι συνέπειες θα είχε αν αυτό αν γινόταν στο αεροδρόμιο με τον μεγαλύτερο αριθμό σε τσάρτερ της χώρας και κατά συνέπεια και στην τοπική οικονομία; Θα ψάχναμε τους τουρίστες με το κιάλι. Το ακούτε αυτό μεγαλοπράκτορες; Το ακούτε αυτό μεγαλοξενοδόχοι. Κυρία Όλγα Κεφαλογιάννη.
Συνεχίζοντας ο εργαζόμενος επισημαίνει: «Το Αεροδρόμιο του Δουβλίνου πήρε κάτω από τη βάση και υποβιβάστηκε σε ανασφαλές και τριτοκοσμικό. Φαντάζεστε τι συνέπειες θα είχε αν αυτό αν γινόταν στο αεροδρόμιο με τον μεγαλύτερο αριθμό σε τσάρτερ της χώρας και κατά συνέπεια και στην τοπική οικονομία; Θα ψάχναμε τους τουρίστες με το κιάλι. Το ακούτε αυτό μεγαλοπράκτορες; Το ακούτε αυτό μεγαλοξενοδόχοι. Κυρία Όλγα Κεφαλογιάννη.
Το ακούς “κύριε” Χρυσοχοΐδη που πριν τις εκλογές έκανες συμβούλια επί των συμβουλίων για το αεροδρόμιο και θα ήταν 10 του Ιούνη καινούργιο. Που εξαφανίστηκες κι εσύ και οι κουστωδίες σου. Κι εσύ κράτος, ΥΠΑ και κύριε Αερολιμενάρχη τι κάνετε. Έχετε μετατρέψει το αεροδρόμιο με την ανάθεση σε ιδιωτικές εταιρείες και με την ανοχή σας σε ένα σκλαβοπάζαρο, ένα σύγχρονο δουλεμπόριο. Ζητάμε το αυτονόητο από εσάς. «Να μην πεινάνε τα παιδιά μας. Ελάτε να ζήσετε εσείς με μισθό 500 ευρώ».
Εκείνοι που πρέπει να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και της αξιοπρέπειά τους είναι πλέον οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Το παράδειγμα στην COSCO είναι πρόσφατο και δείχνει τη δυναμική των εργαζομένων όταν είναι ενωμένοι και αποφασισμένοι.
Κώστας Βασιλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου