Ποιος άνθρωπος δεν αγαπάει το σκύλο του; Δεν μιλάμε για τις λίγες ευτυχώς περιπτώσεις που ανισόρροποι βασανίζουν τα ζώα τους.
Εδώ θα μιλήσουμε για εμάς, εμάς που αγαπάμε τους σκύλους μας σαν παιδιά μας, φίλους μας, οικογένειά μας.
Να η ιστορία του Duke, θα δείτε την τελευταία του ημέρα, πριν την ευθανασία.
Ο χαριτωμένος αυτός σκυλούκος υπέφερε από τον καρκίνο.
Ήταν η τελευταία πράξη που ήθελε να κάνει η οικογένειά του σε αυτόν αλλά ήταν αναπόφευκτο.
Δείτε την ιστορία και κοινοποιήστε την – Οσο πιο πολλά συναισθήματα γεννηθούν σε ανθρώπους για τους σκύλους τόσο καλύτερα θα ζουν αυτοί στις …πολιτισμένες κοινωνίες μας. Και με την ευκαιρία ας πούμε και ένα μεγάλο όχι στα αδέσποτα σκυλάκια.
Σήμερα πέθανα και έφαγα όσα χάμπουργκερ ήθελα, είχαμε πάρτυ.
και γέλασα
Και σκέφτηκα πόσα πράγματα θα μου λείψουν από εδώ
Είπαμε αστεία
ήμουν και κάποια στιγμή σοβαρός, μην νομίζετε….
Ήρθαν και τα διδυμάκια από δίπλα να με χαιρετήσουν
Ήρθε και η Κρίστεν, η κοπέλα που φρόντιζε την υγεία μου, το τρίχωμά μου
Και ενώ περιμέναμε να έρθει το ειδικό αυτοκίνητο για να με πάρει
“Ξέρεις ότι θα μου λείψεις, έτσι δεν είναι;”
“Το ίδιο και σε σένα, σωστά;”
“Θέλω να προσέχεις την οικογένειά μου”
“Με ακούς; μόνο αυτό θέλω”
Σήμερα βραχήκαμε κιόλας, γιατί βαρεθήκαμε να περιμένουμε το ειδικό αυτοκίνητο και πήγαμε λίγο πιο πέρα σε ειδικό χώρο με νερά
Αχ πόσο γελάσαμε σήμερα
“Σήμερα έσπασα κάθε κανόνα”
Σκεφτόμουν τα δύο παιδιά που αφήνω στο σπίτι και τα πρόσεχα εγώ, θα μου λείψουν πολύ
Σήμερα ησύχασα
“Δεν ένιωθα πια πόνο. Ακόμη και όταν αυτός ο όγκος είχε μεγαλώσει τόσο πολύ μέσα μου”
Σήμερα πήρα πολύ αγάπη
Είπα αντίο στη φίλη μου
Δηλαδή δεν τους είπα ακριβώς αντίο, τους είπα “θα ξανασυναντηθούμε”
Πφφφ ήμουν πολύ τυχερός σκύλος γιατί η οικογένειά μου μου έδωσε μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Θα σας αγαπώ για πάντα
Πάντα δικός σας ο Dukey
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου