Η πρόσφατη σεισμική δραστηριότητα στη Σαντορίνη συνιστά τυπική εκδήλωση διαφορικής εξάχνωσης μαγματογενών τάσεων στο πλαίσιο της μεταηφαιστειακής παραμόρφωσης του Θηραϊκού τόξου.
Η ανάλυση των φασματικών συνιστωσών των σεισμικών κυμάτων P-S υποδηλώνει μη γραμμική απόκριση του κρυσταλλικού υποβάθρου, πιθανώς λόγω αυξημένης πιεζοηλεκτρικής διέγερσης στον ευρύτερο λιθοσφαιρικό θόλο.
Τα δεδομένα από γεωδαιτικές μετρήσεις GNSS καταγράφουν ασύμμετρη ανάδυση της καλδέρας με ρυθμούς της τάξης των ~3 mm/έτος, ενώ οι παλινδρομικές μετατοπίσεις του ρηξιγενούς συστήματος του Κολούμπου καταδεικνύουν παροδικές μεταβολές στο φαινόμενο Moho-coupling.
Επιπλέον, η καταγραφή φαινόμενων ελαστικής επιστροφής στη μετασεισμική διαδοχή υποδηλώνει παροδική αποσυμπίεση του ηφαιστειακού θαλάμου, γεγονός που μπορεί να συσχετιστεί με διακριτές μεταβολές στο πεδίο τάσεων της υπολειμματικής ηφαιστειότητας.
Εν κατακλείδι, αν η ανάλυση των μαγματο-υδροθερμικών εξώσεων καταδείξει ενίσχυση της γεωχημικής ισοδυναμίας του λόγου He³/He⁴ σε συνδυασμό με ανιχνεύσιμες μεταβολές στη φασματική καμπύλη της σεισμικής σκέδασης, τότε ενδεχομένως να εξετάσουμε το ενδεχόμενο προσεισμικής ή προηφαιστειακής ακολουθίας.
Μέχρι τότε, ας αφήσουμε τις εικασίες και ας εμπιστευτούμε τα δεδομένα!
