Η καρδιά μου γεμίζει από χαρά. Τα μάτια μου λάμπουν, και νιώθω ότι όλος ο κόσμος είναι δικός μου.
Ο Γιώργος, ο άντρας που αγάπησα από την πρώτη στιγμή, μου κρατάει το χέρι και υπόσχεται ότι θα είναι για πάντα εκεί.
Με λένε Μαρία, είμαι 28 χρονών και είμαι έγκυος.
Ο Γιώργος χαϊδεύει την κοιλιά μου και μιλάει στο μωρό μας.
«Είσαι ό,τι καλύτερο μου συνέβη», μου λέει, και εγώ τον πιστεύω.
Έχω πάρει βάρος, αλλά εκείνος επιμένει ότι είμαι η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου.
Με λένε Μαρία, είμαι 29 χρονών και κρατάω στην αγκαλιά μου την κόρη μας, την Ελένη.
Οι μέρες μου είναι γεμάτες κλάματα και άγρυπνες νύχτες, αλλά η ζωή μου είναι όμορφη.
Ο Γιώργος φαίνεται κουρασμένος. Λέει ότι η φασαρία τον τρελαίνει, αλλά θα συνηθίσει, λέω στον εαυτό μου.
Με λένε Μαρία, είμαι 30 χρονών και σήμερα είχα μια έντονη συζήτηση με τον Γιώργο.
Μου είπε πως φταίω που το σπίτι δεν είναι όπως παλιά.
«Μην κλαίς, είσαι υπερβολική», είπε, αφού πέταξε το ποτήρι που κρατούσε στον τοίχο.
Δεν ήθελε να με τρομάξει, μου το εξήγησε μετά. Είναι οι στιγμές, λέει.
Με λένε Μαρία, είμαι 31 χρονών και φοράω μακρυμάνικο, παρόλο που έχει ζέστη.
Οι φίλες μου λένε ότι δεν φαίνομαι καλά. Εγώ γελάω και λέω πως είναι η κούραση.
Ο Γιώργος δεν είναι κακός άνθρωπος, απλώς έχει τα νεύρα του. Έτσι κι αλλιώς, μετά ζητάει συγγνώμη.
Με λένε Μαρία, είμαι 33 χρονών και το κορμί μου πονάει.
«Μη λες ανοησίες», μου λέει ο Γιώργος όταν του ζητάω να μιλήσουμε.
Η κόρη μου κλείνει τα μάτια όταν υψώνει τη φωνή του. Δεν θέλω να βλέπει.
«Θα αλλάξει», ψιθυρίζω στον εαυτό μου.
Με λένε Μαρία, είμαι 34 χρονών, και απόψε δεν θα κοιμηθώ στο κρεβάτι μου.
Ο Γιώργος με έσπρωξε, και έπεσα στις σκάλες. Το χέρι μου είναι σπασμένο, αλλά δεν πειράζει.
«Είναι από την απροσεξία μου», είπα στον γιατρό, χαμογελώντας αμήχανα.
Με λένε Μαρία, είμαι 35 χρονών και τώρα είμαι σιωπή.
Η ζωή μου κόπηκε με ένα χτύπημα, γρήγορο και οριστικό.
Για μια στιγμή σκέφτηκα όλα αυτά που δεν έκανα, όλα αυτά που δεν είπα.
«Σε μένα συμβαίνει αυτό;», αναρωτήθηκα, και μετά ήρθε το σκοτάδι.
Το όνομά μου είναι Μαρία, και τώρα είμαι φως, αέρας και ελπίδα.
Για όλες τις γυναίκες που φοβούνται να μιλήσουν, που κρύβουν τις πληγές τους, που ζουν στη σκιά.
Όχι άλλο αίμα.
